|
|
|
DRGANIA MECHANICZNE (WIBRACJE) |
|
|
Ocena ryzyka zawodowego
Na obecnym etapie rozwoju i realizacji polityki bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia wyznaczenie ekspozycji pracowników na czynniki fizyczne występujące w środowisku pracy jest często niewystarczające.
W celu stworzenia możliwości zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy oraz ochroną zdrowia konieczna jest ocena ryzyka zawodowego, do której jest zobowiązany każdy pracodawca w myśl postanowień rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy [12]. Oceny ryzyka zawodowego można dokonywać wg wytycznych zawartych w normach PN-N-18001:1999 [13] oraz PN-N-18002: 2000 [14].
Aby ocenić ryzyko zawodowe, nie wystarczy określić czy na danym stanowisku pracy występują, czy też nie występują przekroczenia ustalonych ze względu na ochronę zdrowia wartości dopuszczalnych. Wymaga się tu określenia poziomu badanego czynnika w stosunku do ustalonych wartości dopuszczalnych nawet wówczas, gdy na kontrolowanym stanowisku pracy przekroczenia wartości dopuszczalnych nie występują.
Poziom czynnika w stosunku do wartości dopuszczalnej określany jest przez wyznaczenie tzw. krotności czynnika.
Przyjmuje się, zgodnie z normą [14], że:
- jeżeli wyznaczona dla stanowiska pracy krotność jest mniejsza od 0,5 (kr < 0,5), to ryzyko wystąpienia niekorzystnych dla zdrowia pracowników następstw narażenia na drgania na tym stanowisku jest małe, (M);
- jeżeli wyznaczona dla stanowiska pracy krotność jest równa 0,5 lub większa, ale nie przekracza 1 (0,5 =< kr =< 1), to ryzyko zawodowe przy narażeniu na drgania jest ryzykiem (średnim - Ś);
- jeżeli wyznaczona dla stanowiska pracy krotność jest większa od 1 (kr > 1), to ryzyko związane z narażeniem na te drgania jest ryzykiem niedopuszczalnym (dużym - D).
Zaszeregowanie ryzyka zawodowego do określonej klasy (małe, średnie czy duże) decyduje o rodzaju przedsięwzięć, które należy podjąć w ramach realizacji polityki bezpieczeń-stwa i ochrony zdrowia pracowników, a także o terminie wykonania następnych badań drgań na ocenianym stanowisku pracy. Częstotliwość wykonywania badań czynników potencjalnie szkodliwych na stanowiskach pracy w zależności od wielkości ustalonego ryzyka zawodowego jest określona w rozporządzeniu ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy [15].
Jak wynika z przedstawionych informacji, ryzyko pojawienia się niekorzystnych dla człowieka następstw zawodowej ekspozycji na drgania mechaniczne występuje zawsze. Zatem, nawet w razie stwierdzenia na danym stanowisku pracy ryzyka małego czy akceptowalnego, którego granicę wyznaczają ustalone wartości dopuszczalne, należy rozważyć możliwość ograniczenia tego ryzyka z uwzględnieniem bilansu kosztów jego obniżenia i oczekiwanych korzyści, lub przynajmniej zapewnić, by ryzyko pozostawało stale na tym samym poziomie. Natomiast w razie stwierdzenia ryzyka niedopuszczalnego pracodawcy są zobowiązani do opracowania programu redukcji ryzyka i jego sukcesywnego realizowania zgodnie z ustalonym harmonogramem.
|
|
|
|