Uwzględniając podział drgań mechanicznych ze względu na sposób wnikania do organizmu, podobnie można podzielić źródła drgań w środowisku pracy na:

• źródła drgań o działaniu ogólnym,
• źródła drgań działających przez kończyny górne.

Źródłami drgań o działaniu ogólnym są np.:

• podłogi, podesty, pomosty w halach produkcyjnych i innych pomieszczeniach, w których zlokalizowane są stanowiska pracy (pierwotnymi źródłami drgań są wtedy eksploatowane maszyny oraz urządzenia stacjonarne, przenośne lub przewoźne), podłoże, na którym stoi operator wprawiane w drgania przez te maszyny i urządzenia lub też przez ruch uliczny czy kolejowy,
• platformy,
• siedziska i podłogi środków transportu (samochodów, ciągników, autobusów, tramwajów, trolejbusów oraz pojazdów kolejowych, statków, samolotów itp.),
• siedziska i podłogi maszyn budowlanych (np. do robót ziemnych, fundamentowania, zagęszczania gruntów).

Źródłami drgań działających na organizm człowieka przez kończyny górne (miejscowych) są głównie:

• ręczne narzędzia uderzeniowe o napędzie pneumatycznym, hydraulicznym, spalinowym lub elektrycznym (młoty, ubijaki mas formierskich i betonu, nitowniki, wiertarki udarowe, klucze udarowe itp.),
• ręczne narzędzia obrotowe o napędzie elektrycznym, pneumatycznym, hydraulicznym lub spalinowym (wiertarki, szlifierki, pilarki łańcuchowe itp.),
• dźwignie sterujące maszyn i pojazdów obsługiwane rękami,
• źródła technologiczne (np. obrabiane elementy trzymane w dłoniach lub prowadzone ręką przy procesach szlifowania, gładzenia, polerowania itp.).

Niektóre narzędzia ręczne zaliczane do typowych źródeł drgań miejscowych (np. młoty, pilarki) mogą wytwarzać drgania o bardzo dużej  amplitudzie. Wówczas drgania te mogą być przenoszone przez barki na tułów i głowę, co w konsekwencji może doprowadzić do wzbudzenia drgań rezonansowych narządów wewnętrznych. W takim przypadku narzędzia ręczne są nie tylko źródłami drgań, które działają miejscowo na pracownika, lecz również są źródłami drgań o działaniu ogólnym.