   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
4-tert-Butylotoluen[98-51-1]| Synonimy | p-tert-butylotoluen, p-metylo-tert-butylobenzen
| | Klasyfikacja substancji | R10
T; R23
Xn; R22
Xi; R36/37
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna do podawania doustnego, diazepam (Relanium) amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody z mydłem, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia dużej powierzchni skóry konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukanie oczu dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut
(unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów.
Podać do wypicia 150 ml parafiny płynnej. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Założyć stałą drogę dożylną. Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 148,25
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: przyjemny
Temperatura topnienia: -52,5°C
Temperatura wrzenia: 192,75°C
Temperatura zapłonu: 48°C
Temperatura samozapłonu: 510°C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: brak danych
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 0,86 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych, pary cięższe od powietrza
Prężność par:
- w temp. 25°C: 1 hPa
- w temp. 30°C: brak danych
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 25°C: 5,1 g/m3
- w temp. 30°C: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4922 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna, szkodliwa i drażniąca zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalnoúci zapachu - 31 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1500 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 1018 mg/m3 (8 h)
LD50 (królik, skóra) - 16934 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 62 mg/m3 (3 min)
Przypuszczalna doustna dawka śmiertelna dla dorosłego człowieka - 60 ml.
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca i działająca narkotycznie.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel, skurcz oskrzeli. W dużym stężeniu może wywołać ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, splątanie, zaburzenia rytmu serca, pobudzenie lub senność. Następstwem ostrego zatrucia może być zapalenie płuc, uszkodzenie wątroby i nerek. Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje miejscowe, niebolesne zaczerwienienie, a przy dużej powierzchni skażenia mogą wystąpić objawy zatrucia inhalacyjnego.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: bóle i zawroty głowy, osłabienie, nudności, podrażnienie układu oddechowego, skóry, oczu. Przejściowe (ustępujące po zaprzestaniu narażenia) obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie czynności serca, obniżenie liczby leukocytów i stężenia hemoglobiny we krwi. Długotrwałe narażenie prowadzi do encefalopatii (zaburzenia psychiczne, labilność emocjonalna, zaburzenia funkcji poznawczych) i polineuropatii. Opisywano również uszkodzenie wątroby i nerek oraz niedokrwistość. |
|
|
|
|
