   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
4-Toliloamina[95-53-4]| Synonimy | p-toluidyna, 4-aminotoluen, 4-metyloanilina
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 3; R40
T; R23/24/25
Xi; R36
R43
N; R50 | | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, 1-proc. roztwór błękitu metylenowego do podawania dożylnego, witamina C w amp. po 500 mg.
Odtrutki: błękit metylenowy, tlen.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Jeżeli wystąpiło sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, i nie ma wątpliwości, że poszkodowany uległ zatruciu substancją methemoglobinotwórczą, a sinica nie ustępuje w czasie terapii tlenowej, należy podać dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg (tj. ok. 15 ml), powoli - przez 5 minut, a następnie witaminę C. Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu.
Jeżeli nie ma wątpliwości, że poszkodowany uległ zatruciu substancją methemoglobinotwórczą i utrzymuje się sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry pomimo podawania tlenu, podać dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg (ok. 15 ml), powoli - przez 5 minut, a następnie witaminę C.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR ze względu na ryzyko opóźnionego wystąpienia objawów zatrucia. W zależności od charakteru i rozległości zmian - konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu (do 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka, alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 107,15
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: charakterystyczny, nieprzyjemny
Temperatura topnienia: 43,6°C
Temperatura wrzenia: 200,4°C
Temperatura zapłonu: 87°C
Temperatura samozapłonu: 482°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,1% obj.
- górna: 6,6% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,22% obj.
Gęstość:
- w temp. 20°C: 1,05 g/cm3
- w temp. 45°C: 0,97g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,9
Prężność par:
- w temp. 25°C: 0,45 hPa
- w temp. 42°C: 1,3 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20,8°C: 7,35% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, dwusiarczku węgla, rozcieńczonych kwasach.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 394°C
Ciśnienie krytyczne: 2,38 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 45°C: 1,55344
Lepkość w temp. 45°C: 1,95 mPa s
Ciepło właściwe: 1,16 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 159,4 J/g
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 413,4 J/g
- w temp. 25°C: 524,8 J/g
Ciepło spalania: -37,64 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna, drażniąca, rakotwórcza (kat. 3) wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalnoúci zapachu - 0,1 ÷ 15 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 656 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja silnie drażniąca i toksyczna: może działać depresyjnie na ośrodkowy układ oddechowy i wywołać methemoglobinemię.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary może wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek. Może wystąpić ból i zawroty głowy, znaczne osłabienie, sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych, skóry (wskutek methemoglobinemii), krwiomocz, duszność, senność, zaburzenia świadomości, drgawki.
Skażenie skóry może spowodować zaczerwienienie i ból oraz prawdopodobnie takie objawy jak narażenie drogą oddechową.
Skażenie oczu może wywołać chemiczne oparzenie rogówki i spojówek oka.
Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać oparzenie chemiczne jamy ustnej, gardła, przełyku, ból brzucha oraz krwiomocz i inne objawy jak w zatruciu drogą oddechową. Bezpośrednim następstwem zatrucia inhalacyjnego, przez skórę i drogą pokarmową może być krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, żółtaczka.
Objawy zatrucia przewlekłego: stany zapalne skóry wskutek jej odtłuszczenia.
Uwaga: opracowano na podstawie skąpych danych dotyczących zatruć u ludzi i przypuszczalnego działania zbliżonego do innych izomerów toluidyny. |
|
|
|
|
