   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Akrylaldehyd[107-02-8]| Synonimy | akroleina, aldehyd akrylowy, aldehyd allilowy, prop-2-enal | | Klasyfikacja substancji | F; R11
T+; R26
T; R24/25
C; R34
N; R50
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Atrovent w kapsułkach, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie ?braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę. W razie uczucia ?duszenia się" i niemożności mówienia, świszczącego oddechu należy podać Atrovent z kapsułki do wdychania przez usta lub przez nos. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Jeżeli utrzymują się objawy obrzęku krtani (bezgłos, stridor), pomimo podania Atroventu, założyć stałą drogę dożylną, podać dożylnie hydrokortyzon. Brak poprawy uzasadnia intubację dotchawiczą i natychmiastowy transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podawanie tlenu, inhalacyjnie deksametazonu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
W każdym przypadku transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia, ze względu na zagrożenie obrzękiem płuc do 48 godz. od momentu ekspozycji - nawet przy braku zmian osłuchowych w płucach.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła, środków zobojętniających. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska
W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej. Można podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy co najmniej 15 min dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających (alkalizujących).
Pomoc lekarska
Założyć stałą drogę dożylną. W razie wskazań podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 56,06
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna lub żółtawa
Zapach: ostry, kłujący
Temperatura topnienia: -86,95°C
Temperatura wrzenia: 52,69°C
Temperatura zapłonu: -26,1°C
Temperatura samozapłonu: 278°C
Stężenie stechiometryczne: 5,66% obj.
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 2,8% obj.
- górna: 31% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,839 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 1,94
Prężność par:
- w temp. 20°C: 286,6 hPa
- w temp. 25°C: 353,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 674 g/m3
- w temp. 30°C: 979 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 17,2% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4017
Lepkość w temp. 20°C: 0,329 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 25°C: 2,14 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 515 J/g
Ciepło spalania: -29,1 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,9 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna lub toksyczna, żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,07 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 26 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 20,8 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 562 mg/kg
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 356 mg/m3 (10 min)
Próg drażnienia:
- oczu - 0,13 mg/m3
- śluzówki - 0,3 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniu mniejszym niż 1 mg/m3 wywołują łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, ból gardła, uczucie pieczenia w nosie i utrudnienie oddychania. Może wystąpić obrzęk krtani z bezgłosem i dusznością. W większych stężeniach szybko dochodzi do zapalenia oskrzeli i/lub obrzęku płuc. Skażenie skóry ciekłą akroleiną lub roztworem wywołuje chemiczne oparzenie skóry. Skażenie oczu ciekłą akroleiną lub roztworem powoduje ból, oparzenie spojówek i rogówki. Drogą pokarmową wywołuje bolesne oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, ślinotok, ból brzucha, mdłości, wymioty, drgawki, wstrząs.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzane narażenie może spowodować uczulenie, przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie skóry. |
|
|
|
|
