|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Bicyklo[4,4,0]dekan[] Synonimy | dekalina, dekahydronaftalen, dziesięciowodoronaftalen, dwucyklo-(4,4,0)-dekan
| Klasyfikacja substancji | Xn; R20 Xi; R36/37/38
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji półleżącej lub siedzącej, zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie objawowe. Zależnie od wskazań lekarskich - transport do szpitala.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). W przypadku podrażnienia/zaczerwienienia dużej powierzchni skóry wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W zależności od charakteru i rozległości zmian - konsultacja lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 138,26
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: przyjemny, aromatyczny
Temperatura topnienia: -43,01°C - izomer cis -30,40°C - izomer trans -124 ?2°C - mieszanina izomerów
Temperatura wrzenia: 195,8°C - izomer cis 182,3°C - izomer trans 191,7°C - mieszanina izomerów
Temperatura zapłonu: 61°C - izomer cis 54°C - izomer trans 57,7°C - mieszanina izomerów
Temperatura samozapłonu: 260°C - izomer cis 255°C - izomer trans 250°C - mieszanina izomerów
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,7% obj.
- górna: 4,9% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,43% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,90 g/cm3 - izomer cis 0,87 g/cm3 - izomer trans 0,89 g/cm3 - mieszanina izomerów
Gęstość par względem powietrza: 4,77
Prężność par:
- w temp. 20°C: 1,1 hPa - izomer cis 4,0 hPa - izomer trans
- w temp. 23,3°C: 1,3 hPa - mieszanina izomerów
- w temp. 30°C: 2,1 hPa - izomer cis 6,4 hPa - izomer trans Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 6,2 g/m3 - izomer cis 23 g/m3 - izomer trans
- w temp. 30°C: 11,5 g/m3 - izomer cis 35 g/m3 - izomer trans
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach i ich chlorowcopochodnych, w alkoholach, w większości estrów. Właściwości dodatkowe Temperatura krytyczna: 418,5°C - izomer cis 408,3°C - izomer trans 455°C - mieszanina izomerów
Ciśnienie krytyczne: 2,7 MPa - izomer cis 2,7 MPa - izomer trans 2,9 MPa - mieszanina izomerów
Ciepło właściwe: 1,68 J/(g K) - izomer cis 1,65 J/(g K) - izomer trans 1,62 J/(g K) - mieszanina izomerów Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,48098 - izomer cis 1,46932 - izomer trans 1,4758 - mieszanina izomerów
Lepkość:
- w temp. 20°C: 3,38 mPa s - izomer cis 2,13 mPa s - izomer trans
- w temp. 25°C: 2,42 mPa s - mieszanina izomerów
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 296,7 J/g - izomer cis
291,2 J/g - izomer trans 297,4 J/g - mieszanina izomerów
- w temp. 25°C: 371,6 J/g - izomer cis 361,0 J/g - izomer trans
Ciepło spalania: -45,5 kJ/g - izomer cis i izomer trans | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa i drażniąca zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 4170 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 4083 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 5900 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 575 mg/m3 Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, podrażnienie błony śluzowej nosa z zaburzeniami węchu, kaszel, w stężeniach ok. 600 mg/m3, tj. przekraczających dopuszczalne chwilowe. Może wywołać ból głowy, niespecyficzne objawy ze strony układu oddechowego (brak szczegółowych danych). Po narażeniu występuje zielono-brązowe zabarwienie moczu. Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowe zaczerwienienie. Skażenie oczu może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową może wywołać wymioty, ból brzucha. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie nerek. Objawy zatrucia przewlekłego: po długotrwałym kontakcie następuje odtłuszczenie skóry z podatnością na wtórne infekcje oraz zmiany wypryskowe.
|
|
|
|
|