|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Benzyna ekstrakcyjna[8006-61-9] Synonimy | gazolina z gazu ziemnego; niskowrząca frakcja benzynowa
| Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 2*; R45 Xn; R65
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, płynna parafina do podawania doustnego, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Uwaga: nagła utrata przytomności, niepoprzedzona innymi objawami zatrucia benzyną, uzasadnia konieczność uwzględnienia innej przyczyny niż zatrucie parami benzyny. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia dużej powierzchni skóry konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml parafiny płynnej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę. Założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Należy uwzględnić ryzyko innych przyczyn utraty przytomności niż zatrucie benzyną ekstrakcyjną. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa (średnia): 90
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: ok. -95°C
Temperatura początku wrzenia: 65-100°C
Temperatura zapłonu: poniżej -20°C
Temperatura samozapłonu: 240-280°C
Granice wybuchowości:
- dolna: 0,7-1,1% obj.
- górna: 0,7-7,2% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 0,68-0,75 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,2-5,0
Prężność par:
- w temp. 37,8°C: około 100 hPa
- w temp. 50°C: około 705 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z alkoholami, eterami, dwusiarczkiem węgla, chloroformem, czterochlorkiem węgla Właściwości dodatkowe Ciepło właściwe: 2,2-2,4 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: ok. 360 J/g Ciepło spalania: ok. -44,8 kJ/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja toksyczna, rakotwórcza (kat. 2) wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja umieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2B). Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalnoúci zapachu - 0,02 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - brak danych TCL0 (człowiek, inhalacja - 3369,4 mg/m3/1 h Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca i działająca narkotycznie. Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel. W dużym stężeniu może wywołać ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, splątanie, pobudzenie lub senność. W następstwie ostrego zatrucia może wystąpić zapalenie płuc. Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje miejscowe, niebolesne zaczerwienienie, a przy dużej powierzchni skażenia mogą wystąpić objawy zatrucia inhalacyjnego. Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę; u osób ze zmianami w układzie pokarmowym w następstwie zatrucia mogą wystąpić zaostrzenia dotychczasowych chorób; zachłyśnięcie z ryzykiem zachłystowego zapalenia płuc. Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe narażenie zawodowe może powodować bóle głowy, drażliwość, upośledzenie pamięci i zmiany w zachowaniu oraz ryzyko wystąpienia zmian w obwodowym układzie nerwowym. Powtarzający się kontakt skóry z benzyną wywołuje jej wysuszenie i pękanie, rumień i przewlekły stan zapalny. |
|
|
|
|