   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Beryl[7440-41-7]| Synonimy | beryl
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 2; R49
T+; R26
T; R25-48/23
Xi; R36/37/38
R43
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon; pyralgina do podawania inhalacyjnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. W razie kaszlu, duszności - podawać tlen, najlepiej przez maskę. W razie świszczącego oddechu, niemożności mówienia - podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Obrzęk krtani i/albo skurcz oskrzeli uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu i/albo hydrokortyzonu dożylnie. Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć zanieczyszczoną pyłem odzież, myć skórę letnią wodą, najlepiej bieżącą (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Uszkodzenie skóry, zmiany skórne uzasadniają konieczność usunięcia ziaren pyłu tkwiących w skórze (pomoc dermatologa lub chirurga). Wobec prawdopodobnego narażenia inhalacyjnego niezbędna jest kontrola układu oddechowego i obserwacja szpitalna ze względu na ryzyko wystąpienia opóźnionych objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
W razie wskazań można podać pyralginę pozajelitowo. Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa atomowa: 9,01
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: białoszara
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 1280°C
Temperatura wrzenia: 2970°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granica wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 1,85 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par:
- w temp. 30°C: poniżej 0,0001 hPa
- w temp. 1287°C: 0,05 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w rozcieńczonym kwasie solnym, kwasie siarkowym, gorącym kwasie azotowym
Właściwości dodatkowe
Ciepło właściwe: 1,83 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 1389 J/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna, rakotwórcza (kat. 2), drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja umieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 1).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 300 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca, uczulająca, rakotwórcza.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, uszkodzona skóra; skąpe informacje o śladowym wchłanianiu z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu lub dymu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból przewodów nosowych, krwawienie z nosa, suchy kaszel, ból gardła. W dużych stężeniach, po różnie długim czasie, może wywołać obrzęk krtani z bólem, niemożnością mówienia, kaszlem, dusznością; ból za mostkiem, ostre zapalenie oskrzeli, chemiczne zapalenie płuc z krwiopluciem, sinicą, prowadzące do niewydolności oddechowej, obrzęku płuc, śmierć.
Następstwem ostrego zatrucia może być zwłóknienie tkanki płuc z niewydolnością oddechową. Niekiedy krótka ekspozycja na beryl w małych stężeniach powodowała zmiany po długim okresie utajenia, kończące się śmiercią.
Skażenie uszkodzonej skóry pyłem, który pozostaje w skórze, wywołuje trudno gojące się owrzodzenie w miejscu skażenia i okolicznej skóry.
Skażenie oczu pyłem wywołuje ból, zaczerwienienie i oparzenie chemiczne oka. Nie opisywano zatruć drogą pokarmową.
Objawy zatrucia przewlekłego: po krótkotrwałym narażeniu lub po wieloletniej ekspozycji (od 3 miesięcy do ok. 15 lat) mogą wystąpić ziarniaki w skórze, węzłach chłonnych i innych narządach; mogą wystąpić nowotwory płuc; kontaktowe zapalenie skóry.
|
|
|
|
|
