|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Dekaboran (14)[17702-41-9] Synonimy | -
| Klasyfikacja substancji | F+; R12
T; R23/24/25
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg - do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W przypadku wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg (1 amp.) Relanium.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetkę PR pod nadzorem lekarza. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia.
Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg ( 1 amp.) Relanium.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 122,2
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: intensywny, czekoladowy
Temperatura topnienia: 99,5 °C
Temperatura wrzenia: 213 °C
Temperatura zapłonu: 80 °C (zamknięty tygiel)
Temperatura samozapłonu: 149 °C
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 25 °C: brak danych Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: 4,2
Prężność par w temp. 25 °C: 26,65 Pa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: rozpad
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach, eterach, disiarczku węgla | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja toksyczna zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 64 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 234 mg/m3/4 h
LD50 (królik, skóra) - 71 mg/kg Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca oraz działająca toksycznie na układ oddechowy, centralny układ nerwowy, wątrobę i nerki. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; może wystąpić duszność, skurcz oskrzeli, ból w klatce piersiowej, obrzęk płuc (rzadko), bóle i zawroty głowy, pobudzenie lub senność, halucynacje, mdłości, wzmożone napięcie i drżenie mięśni (tremor), wzrost temperatury ciała, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, zwolnienie czynności serca (bradykardia), osłabienie mięśni, drgawki. Skażenie skóry wywołuje ból, zaczerwienienie, owrzodzenia. Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, światłowstręt, zaburzenia widzenia, owrzodzenia z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty i objawy jak w zatruciu inhalacyjnym oraz utratę przytomności. Objawy zatrucia rozwijają się w czasie 24-48 godzin od momentu narażenia. Objawy zatrucia przewlekłego: spowolnienie, zaburzenia koordynacji, skurcze mięśni spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Silne podrażnienie skóry, układu oddechowego i oczu. |
|
|
|
|