|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Dekasiarczek tetrafosforu[1314-80-3] Synonimy | pięciosiarczek fosforu, pentasiarczek difosforu
| Klasyfikacja substancji | F; R11 R29 Xn; R20/22 N; R50
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), furosemid; Atrovent do inhalacji. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia, ułożyć w pozycji półleżącej lub siedzącej. Zapewnić bezwzględny spokój, wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie duszności bez obrzęku płuc, z objawami spastycznymi oskrzelowymi, podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia (działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu lub inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxilosonu). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza z kontrolą układu krążenia i kontynuacją leczenia. Kontynuować podawanie tlenu. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. W razie zatrzymania oddechu zastosować wspomagany oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Zaintubować, kontynuować prowadzenie wspomaganego oddychania za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. W razie wskazań podać dożylnie hydrokortyzon. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Założyć jałowy opatrunek na oparzone miejsca skóry. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Zależnie od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska W każdym przypadku konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 222,3
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: żółtawa
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 290°C
Temperatura wrzenia: 514°C, z rozkładem
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: 273°C
Granice wybuchowości pyłu (frakcja 250 ?m) w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 57,5 g/m3
- górna: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 2,03 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 7,7
Prężność par: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: reaguje
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkaliach, dwusiarczku węgla. | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi wg IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,04 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 389 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, żrąca i dusząca: w kontakcie z płynami ustrojowymi powstaje siarkowodór i kwas fosforowy. Drogi wchłaniania: prawdopodobnie drogi oddechowe i przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego*: pyły i prawdopodobnie pary powodują łzawienie i bóle oczu, kaszel, duszność. W dużych stężeniach i wilgotnym powietrzu może spowodować nagłe zatrzymanie oddechu. Zatrzymanie oddechu powoduje utratę przytomności. Bezpośrednim następstwem zatrucia może być obrzęk płuc. Skażenie skóry, zwłaszcza wilgotnej, wywołuje jej podrażnienie - zaczerwienienie i ból, z ryzykiem oparzenia. Skażenie oczu wywołuje łzawienie, ból z ryzykiem oparzenia chemicznego spojówek i rogówki. Nie ma danych o zatruciach drogą pokarmową u ludzi. Prawdopodobnie może wywołać oparzenie błon śluzowych jamy ustnej, przełyku i dalszych części przewodu pokarmowego z bólami brzucha, krwawieniami, wymiotami, biegunką. * Brak danych o zatruciach u ludzi. Opracowano na podstawie efektów toksycznych produktów powstających w płynach ustrojowych i w wodzie. Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
|
|