|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Chloromekwatu chlorek[999-81-5] Synonimy | chlorek (2-chloroetylo)trimetylo-amonium
| Klasyfikacja substancji | Xn; R21/22
| Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia.
Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg (1 amp.) Relanium.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie objawowe. Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku wskazany transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
| Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 158,1
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe, higroskopijne
Barwa: bezbarwne lub jasnożółte
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 236 °C, rozkład
Temperatura wrzenia: brak danych
Temperatura zapłonu: nie dotyczy
Temperatura samozapłonu: nie dotyczy
Granice wybuchowości w powietrzu: nie dotyczy
Stężenie stechiometryczne: nie dotyczy
Gęstość cieczy w temp. 25 °C: nie dotyczy
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: nie dotyczy
Prężność par w temp. 20 °C: 0,00001 Pa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: > 500 g/l
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): -3 | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 600 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - 4000 mg/kg
LDL0 (człowiek, doustnie) - 10 mg/kg Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca, działająca toksycznie na wątrobę, nerki, układ nerwowy. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność, wzmożone wydzielanie śliny, mdłości, wymioty, skurcz oskrzeli, obrzęk płuc, bóle i zawroty głowy, senność, zaburzenia rytmu serca, zwolnienie czynności serca (bradykardia), spadek ciśnienia tętniczego krwi, drgawki, śpiączkę. Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, a w razie dużej powierzchni skażenia możliwe jest także wystąpienie objawów jak w zatruciu inhalacyjnym. Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Następstwem ostrego zatrucia jest uszkodzenie wątroby i nerek. Objawy zatrucia przewlekłego: kontaktowe zapalenie skóry. |
|
|
|
|