   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Diazotan(V) glikolu etylenowego[628-96-6]| Synonimy | nitroglikol, dwuazotan glikolu etylenowego, dwuazotan etylenu, diazotan(V) etylenu
| | Klasyfikacja substancji | E; R2
T+; R26/27/28
R33
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: 1-proc. błękit metylenowy - do podawania dożylnego, witamina C - amp. po 500 mg.
Leczenie: tlen i odtrutka specyficzna: 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C - 1 amp. (500 mg). Kontrolować akcję serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu.
Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium - 1 amp. (10 mg). Kontrolować akcję serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
(Podanie większej dawki odtrutek można powtórzyć - brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej, z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C - 1 amp. (500 mg). Kontrolować akcję serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi.
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C - 1 amp. (500 mg). Kontrolować akcję serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 152,08
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna lub żółta
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -20°C
Temperatura wrzenia: 105,5°C pod ciśnieniem 25 hPa, wybucha w temp. 114°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granica wybuchowości: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 1,49 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,25
Prężność par:
- w temp. 15°C: 0,023 hPa
- w temp. 20°C: 0,048 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,33 g/m3
- w temp. 30°C: 0,90 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 55% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z chloroformem, czterochlorkiem węgla, metanolem, eterem etylowym, acetonem, benzenem, toluenem
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 21°C: 1,4463
Lepkość w temp. 20°C: 4,61 mPa s
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 125,6 J/g
Ciepło wybuchu: -7390 kJ/kg
Szybkość detonacji: 7300 m/s
Temperatura deflagracji: 217°C
Wrażliwość na uderzenie: 0,2 N?m
Wrażliwość na tarcie: przy 353 N - brak
Średnica krytyczna: 24 mm | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca, działająca toksycznie na układ krążenia oraz methemoglobinotwórczo.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i zawroty głowy, mdłości, bóle w klatce piersiowej, spadek ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu serca oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, drgawki, utratę przytomności.
Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu może wywołać zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Możliwość nagłych zgonów osób przewlekle narażonych po przerwaniu narażenia w dniach weekendu - w poniedziałek, przy pierwszym wysiłku, z powodu niewydolności naczyń wieńcowych (tzw. zgony poniedziałkowe).
Objawy zatrucia przewlekłego: brak danych. |
|
|
|
|
