|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Diboran (6)[19287-45-7] Synonimy | diboran, boroetan, heksawodorek diboru, dwuborowodór, dwuboran
| Klasyfikacja substancji | F+; R12-15 T+; R26
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej protezy i inne ruchome ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.) Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia konsultacji chirurgicznej. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 27,675
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: słodkawy, charakterystyczny
Temperatura topnienia (1013 hPa): -164,9°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -92,9°C
Temperatura zapłonu: palny gaz
Temperatura samozapłonu: 38-52o C
Granica wybuchowości:
- dolna: 0,9% obj.
- górna: 98,0% obj.
Gęstość gazu (w temp. 0°C, 1013 hPa): 1,24 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza: 0,96
Gęstość cieczy (w temp. -120,4°C): 0,47 g/cm3
Prężność par: nie dotyczy - gaz
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz
Rozpuszczalność w wodzie: hydroliza do kwasu bornego i wodoru
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych Właściwości dodatkowe Temperatura krytyczna: 16,7°C
Ciśnienie krytyczne: 4,05 MPa
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): 2,1 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 509,5 J/g
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 161,6 J/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja bardzo toksyczna zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 2,0 ÷ 4,0 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 46,05 mg/m3/4 h (0,046 mg/l/4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, działa silnie drażniąco i narkotycznie. Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra. Objawy zatrucia ostrego: w dużych stężeniach wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność, gorączkę. Może wystąpić skurcz oskrzeli, zawroty głowy, senność, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, śpiączka, z możliwością wystąpienia drgawek. Obrzęk płuc może wystąpić w czasie do 24 h od momentu narażenia. Skażenie skóry (zwłaszcza wilgotnej) wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze. Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzana ekspozycja może prowadzić do wystąpienia astmy oskrzelowej oraz zaburzeń neurologicznych pod postacią bólów i zawrotów głowy, ogólnego osłabienia, drżenia mięśni (tremor). |
|
|
|
|