   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Bromometan[74-83-9]| Synonimy | bromek metylu
| | Klasyfikacja substancji | Muta. Kat. 3; R68
T; R23/25
Xn; R48/20
Xi; R36/37/38
N; R50
N; R59
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid, Relanium (amp. po 10 mg) do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić albo wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie objawów podrażnienia błon śluzowych można podać do inhalacji deksametazon ze względu na zagrożenie obrzękiem płuc. W razie zawrotów głowy, zaburzeń wzrokowych, halucynacji, pobudzenia - można podać pozajelitowo Relanium.
Uwaga: w każdym przypadku potencjalnego narażenia na duże stężenia bromku metylu konieczny szybki transport do szpitala karetką reanimacyjną - niezależnie od aktualnych objawów - w celu zapewnienia co najmniej 36-godzinnego nadzoru lekarskiego, ze względu na zagrożenie wystąpieniem opóźnionych objawów, głównie obrzęku płuc.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech za pomocy aparatu typu AMBU, w ostateczności metodą usta-usta. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować tętno i akcję serca (EKG).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu i furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg (1 amp.) Relanium. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie skażenia skroplonym gazem zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia oraz w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub chirurgicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie skażenia skroplonym gazem - płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie natychmiastowego płukania oczu.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 94,94
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: w małych stężeniach bez zapachu, w dużych stężeniach zapach podobny do zapachu chloroformu
Temperatura topnienia (1013 hPa): -93,76°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): 3,56°C
Temperatura zapłonu: nie dotyczy - gaz
Temperatura samozapłonu: 536,7°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 8,6% obj.
- górna: 20% obj.
Stężenie stechiometryczne: 12,29% obj.
Minimalna energia zapłonu w powietrzu: 0,24 mJ
Gęstość gazu (25°C, 1013 hPa): 3,97 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza: 3,27
Gęstość cieczy w temp. 0°C: 1,73 g/cm3
Prężność gazu w temp. 25°C: 0,24 MPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz
Rozpuszczalność w wodzie (25°C, 1013 hPa): 1,2% obj.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, chloroformie, czterochlorku węgla, benzenie, toluenie, chlorowcopochodnych
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 191°C
Ciśnienie krytyczne: 5,23 MPa
Lepkość (15°C, 1013 hPa): 0,002 mPa s
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): 0,46 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 251,9 J/g
Ciepło spalania (20°C, 1013 hPa): -8,11 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): -1,1 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna, szkodliwa, mutagenna (kat. 3), drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia i dawki śmiertelne oraz toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 214 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 1192 mg/m3 (8 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, toksyczna dla ośrodkowego układu nerwowego.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w stężeniach przekraczających dopuszczalne chwilowe (tj. 40 mg/m3) po kilku godzinach narażenia występuje ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, zaburzenia wzrokowe, oczopląs. Mogą wystąpić zaburzenia mowy, drżenia, zaburzenia koordynacji ruchów, halucynacje. W dużych stężeniach wywołuje łzawienie oczu, a po 6-24 godzinach od czasu narażenia - duszność, obrzęk płuc, zaburzenia czynności serca. Dwugodzinne narażenie na bardzo duże stężenie może spowodować śmierć. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie nerek, wątroby, ośrodkowego układu nerwowego.
Skażenie skóry ciekłym (skroplonym) bromkiem metylu powoduje chemiczne oparzenia skóry.
Objawy zatrucia przewlekłego: zaburzenia osobowości, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego ze zmianami w zapisie elektroencefalograficznym (EEG); zmiany skórne (trądzik bromowy).
|
|
|
|
|
