   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Chlorfenwinfos[470-90-6]| Synonimy | fosforan(V)-2-chloro-1-(2,4-dichlorofenylo)winylu-dietylu;
2-chloro-1-(2,4-chlorofenylo)winylo dietylo fosforan; fosforan (Z, E)-2-chloro-1-(2,4-dichlorofenylo)winylu-dietylu
| | Klasyfikacja substancji | T+; R28
T; R24
N; R50-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: siarczan atropiny (Atropina) w amp. po 1 mg do podawania pozajelitowego; obidoksym (Toxobidin) w amp. po 250 mg do podawania warunkach szpitalnych.
Leczenie: postępowanie objawowe i odtrutki specyficzne do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie wystąpienia takich objawów, jak: wzmożone pocenie, ślinienie, zwolnienie czynności serca (bradykardia), maksymalne zwężenie źrenic, podać dożylnie 1 mg Atropiny. Dawkę można powtarzać aż do uzyskania klinicznych objawów działania Atropiny. Kontrolować akcję serca (EKG).
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeśli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
W razie wystąpienia takich objawów, jak: wzmożone pocenie, ślinienie, zwolnienie czynności serca (bradykardia), maksymalne zwężenie źrenic, podać dożylnie 1 mg Atropiny. Dawkę można powtarzać aż do uzyskania klinicznych objawów działania atropiny.
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg (1 amp.) Relanium.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku
transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjna PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 359,57
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: słomkowopomarańczowa
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -19 ÷ -23 °C
Temperatura wrzenia: 167-170 °C, pod ciśnieniem 0,07 kPa
Temperatura zapłonu: > 285 °C
Temperatura samozapłonu: 542,6 °C (dla sumy izomerów)
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,36 g/cm3
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: brak danych
Prężność par w temp. 20 °C: < 0,001 Pa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20 °C: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 23 °C: 145 mg/l
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: umiarkowanie rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 3,82 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna i toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 10 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - 26 mg/kg
TDL0 (człowiek, skóra) 10 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja toksyczna (blokuje esterazę cholinową) i drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par i aerozolu wywołuje łzawienie i zaczerwienienie oczu, a następnie wzmożone pocenie się, nadmierne łzawienie i ślinienie, zaburzenia widzenia, zwężenie źrenic, zwolnienie czynności serca, duszność, splątanie, drżenia mięśni, drgawki, śpiączkę i zgon.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: może wystąpić kontaktowe zapalenie skóry oraz uszkodzenie nerwów obwodowych (polineuropatia). |
|
|
|
|
