   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Chlorobenzen[108-90-7]| Synonimy | chlorek fenylu
| | Klasyfikacja substancji | R10
Xn; R20
N; R51-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych ze względu na ryzyko wywołania zaburzeń rytmu serca. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej, bieżącej wody (z mydłem, jeżeli nie ma widocznych zmian). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 min) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 112,6
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: aromatyczny
Temperatura topnienia: -45,6°C
Temperatura wrzenia: 131,7°C
Temperatura zapłonu: 29°C
Temperatura samozapłonu: 638°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,3% obj.
- górna: 7,1% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,91% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,1 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,9
Prężność par:
- w temp. 20°C: 11,7 hPa
- w temp. 30°C: 20 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 54 g/m3
- w temp. 30°C: 89 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 30°C: 0,05% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie, chloroformie, czterochlorku węgla, dwusiarczku węgla.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 359,2°C
Ciśnienie krytyczne: 4,52 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5248
Lepkość w temp. 20°C: 0,799 mPa s
Ciepło właściwe: 1,34 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 324,9 J/g
- w temp. 25°C: 378,3 J/g
Ciepło spalania: -27,64 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,98 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja łatwo palna, szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,4 mg/m3 (wykrycie)
1 ÷ 7 mg/m3 (rozpoznanie)
LD50 (szczur, doustnie) - 2290 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniu zbliżonym do najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, podrażnienie górnych dróg oddechowych z kaszlem. W większym stężeniu może spowodować senność, śpiączkę, utratę przytomności, zaburzenia rytmu serca. Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowe zaczerwienienie, ból. Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje ból, łzawienie, może grozić uszkodzeniem rogówki. Drogą pokarmową chlorobenzen wywołuje nudności, wymioty, biegunkę i inne objawy jak w zatruciu inhalacyjnym parami tej substancji.
Objawy zatrucia przewlekłego: u ludzi nie opisywano. Powtarzający się kontakt ze skórą może spowodować jej wysuszenie i inne zmiany przewlekłe. Na podstawie badań na zwierzętach można sądzić, że istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby i nerek w następstwie zatrucia dużymi dawkami chlorobenzenu oraz po długotrwałym narażeniu na wdychanie par o niskim stężeniu. |
|
|
|
|
