Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

Fonofos

[944-22-9]

Synonimyetyloditiofosfonian O-etylu-S-fenylu, O-etylo-S-fenylo-etyloditiofosfonian
Klasyfikacja substancjiT+; R27/28

N; R50-53
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: siarczan atropiny (Atropina) w amp. po 1 mg do podawania pozajelitowego; obidoksym (Toxobidin) w amp. po 250 mg do podawania warunkach szpitalnych.

Leczenie: objawowe i odtrutki specyficzne do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W przypadku wystąpienia takich objawów, jak: wzmożone pocenie, ślinienie, zwolnienie czynności serca (bradykardia), maksymalne zwężenie źrenic, podać dożylnie 1 mg Atropiny. Dawkę można powtarzać aż do uzyskania klinicznych objawów działania Atropiny. Kontrolować akcję serca (EKG).
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeśli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
W przypadku wystąpienia takich objawów, jak: wzmożone pocenie, ślinienie, zwolnienie czynności serca (bradykardia), maksymalne zwężenie źrenic, podać dożylnie 1 mg Atropiny. Dawkę można powtarzać aż do uzyskania klinicznych objawów działania Atropiny.
W przypadku wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.)
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej, z mydłem. Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku
transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
W przypadku wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).

Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjna PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 246,32

Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz

Barwa: żółtawa

Zapach: drażniący

Temperatura topnienia: brak danych

Temperatura wrzenia (ciśnienie 0,15 hPa): 130 °C

Temperatura zapłonu: brak danych

Temperatura samozapłonu: brak danych

Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych

Stężenie stechiometryczne: brak danych

Gęstość w temp. 25 °C: 1,16 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: brak danych

Prężność par:

- w temp. 20 °C: brak danych

- w temp. 25 °C: brak danych

Stężenie pary nasyconej: brak danych

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: nie rozpuszcza się

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z alkoholem etylowym i eterem etylowym
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła nD w temp. 30 °C: 1,5883
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych

LD50 (szczur, doustnie) - 3 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - 1900 mg/m3 (1 h)

LD50 (królik, skóra) - 25 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja toksyczna - blokuje esterazę cholinową. Działa również drażniąco.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par i aerozolu wywołuje łzawienie i zaczerwienienie oczu, a następnie wzmożone pocenie się, nadmierne łzawienie i ślinienie, zaburzenia widzenia, zwężenie źrenic, zwolnienie czynności serca, duszność, splątanie, drżenia mięśni, drgawki, śpiączkę i zgon.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: zaburzenia widzenia, fotofobia. Może wywołać kontaktowe zapalenie skóry.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP