|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
1,2-Dichloroeten[75-35-4] Synonimy | 1,2-dwuchloroetylen; 1,2-dichloroetylen; 1,2-dwuchloroeten
| Klasyfikacja substancji | F; R11
Xn; R20 R52-53
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej, chłodnej wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W zależności od objawów - konsultacja dermatologiczna lub transport do szpitala.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska W każdym przypadku skażenia oczu konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Utrzymanie się dolegliwości uzasadnia transport do szpitala karetką PR. Konieczne zalecenie badania moczu ze względu na ryzyko wystąpienia zmian w nerkach. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 96,94
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słodkawy
Temperatura topnienia: -80°C - izomer cis -49,4°C - izomer trans
Temperatura wrzenia: 60,3°C - izomer cis 48,5°C - izomer trans
Temperatura zapłonu: 4°C - izomer cis 2°C - izomer trans
Temperatura samozapłonu: 335°C - izomer cis
460°C - izomer trans
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 9,7% obj.
- górna: 12,8% obj.
Stężenie stechiometryczne: 9,51% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,28 g/cm3 - izomer cis 1,26 g/cm3 - izomer trans
Gęstość par względem powietrza: 3,35
Prężność par:
- w temp. 20°C: 216 hPa - izomer cis 350 hPa - izomer trans
- w temp. 30°C: 330 hPa - izomer cis 520 hPa - izomer trans
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 860 g/m3 - izomer cis 1390 g/m3 - izomer trans
- w temp. 30°C: 1270 g/m3- izomer cis 2000 g/m3 - izomer trans
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,35% wag. - izomer cis 0,63% wag. - izomer trans Właściwości dodatkowe Temperatura krytyczna: 271°C - izomer cis 243,3°C - izomer trans
Ciśnienie krytyczne: 6,03 MPa - izomer cis 5,5 MPa - izomer trans
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4490 - izomer cis 1,4462 - izomer trans
Lepkość w temp. 20°C: 0,467 mPa s - izomer cis 0,401 mPa s - izomer trans
Ciepło właściwe: 1,18 J/(g K) - izomer cis 1,16 J/(g K) - izomer trans
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 312,0 J/g - izomer cis 298,2 J/g - izomer trans
Ciepło spalania: -11,3 kJ/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,3-73 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 770 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 4800 mg/m3 (10 min) Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Drogi wchłaniania: drogi oddechowe; brak informacji o wchłanianiu przez skórę; ciecz -przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać zaczerwienienie spojówek, objawy podrażnienia nosa i gardła z kaszlem. Objawy te cofają się szybko po przerwaniu narażenia z chwilą wystąpienia dolegliwości. W dużym stężeniu mogą spowodować zawroty głowy, mdłości, wymioty i objawy pobudzenia podobne do upojenia alkoholowego. Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje zaczerwienienie i ból. Skażenie oczu ciekłą substancją prawdopodobnie może wywołać stan zapalny spojówek i uszkodzenie rogówki.
Drogą pokarmową prawdopodobnie występują nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i objawy ogólne jak w zatruciu drogą inhalacyjną. Następstwem ostrego zatrucia może być przemijające uszkodzenie nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: zapalenie skóry.
|
|
|
|
|