|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Fosgen[75-44-5] Synonimy | tlenochlorek węgla, chlorek karbonylu
| Klasyfikacja substancji | T+; R26
C; R34
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Uwaga: zatrucia fosgenem są z reguły następstwem sytuacji awaryjnych. Wszystkie osoby, które znalazły się w strefie zagrożenia, powinny być jak najszybciej przewiezione do szpitala ze względu na ryzyko obrzęku płuc bez wyraźnych poprzedzających objawów wstępnych zatrucia. Kaszel, ból krtani - uzasadniają podanie deksametazonu do inhalacji i tlenu oraz założenie stałej drogi dożylnej oraz podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 98,92
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: duszący (skoszonego siana)
Temperatura topnienia (1013 hPa): -127,78°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): 8,2°C
Gęstość gazu (5°C, 1013 hPa): 1,41 g/dł
Gęstość gazu względem powietrza (20°C, 1013 hPa): 3,4
Gęstość cieczy (0°C, 1013 hPa): 1,42 g/cm3
Prężność gazu:
- w temp. 20°C: 0,16 MPa
- w temp. 30°C: 0,22 MPa
Stężenie pary nasyconej: gaz
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,002% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w kwasie octowym, benzenie, toluenie. Właściwości dodatkowe Temperatura krytyczna: 181,9°C
Ciśnienie krytyczne: 5,67 MPa
Lepkość gazu (15°C, 1013 hPa): 0,01144 mPa s
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): Cp = 0,5836 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 246,9 J/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja bardzo toksyczna i żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,41-24,2 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
LC50 (człowiek, inhalacja) - 3200 mg/m3
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 100 mg/m3 (30 min)
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 360 mg/m3 (30 min) Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz o umiarkowanym działaniu drażniącym, bardzo toksyczny, ponieważ hydrolizuje do chlorowodoru i tlenku węgla w układzie oddechowym i bezpośrednio uszkadza pęcherzyki płucne. Drogi wchłaniania: drogi oddechowe. Objawy zatrucia ostrego: w stężeniu ok. 10 mg/m3 umiarkowanie drażni spojówki i górne drogi oddechowe i może spowodować kaszel. W większym stężeniu wywołuje objawy występujące po 2 do ponad 24 godz.: stopniowo narastające uczucie ziębnięcia, zawroty głowy, męczący kaszel, ból krtani, nasilająca się duszność, uczucie duszenia się, sinica, obrzęk płuc, niewydolność krążeniowo-oddechowa. Po narażeniu na bardzo duże stężenie działanie duszące narasta szybko i powoduje śmierć. Następstwem ostrego zatrucia w przypadkach przeżycia może być: zapalenie płuc, rzadko rozszerzenia oskrzeli lub ropień płuca. Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłych zatruć nie opisywano. |
|
|
|
|