Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

Fosgen

[75-44-5]

Synonimytlenochlorek węgla, chlorek karbonylu
Klasyfikacja substancjiT+; R26

C; R34
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Uwaga: zatrucia fosgenem są z reguły następstwem sytuacji awaryjnych. Wszystkie osoby, które znalazły się w strefie zagrożenia, powinny być jak najszybciej przewiezione do szpitala ze względu na ryzyko obrzęku płuc bez wyraźnych poprzedzających objawów wstępnych zatrucia.
Kaszel, ból krtani - uzasadniają podanie deksametazonu do inhalacji i tlenu oraz założenie stałej drogi dożylnej oraz podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 98,92

Stan skupienia w temp. 20°C: gaz

Barwa: bezbarwny

Zapach: duszący (skoszonego siana)

Temperatura topnienia (1013 hPa): -127,78°C

Temperatura wrzenia (1013 hPa): 8,2°C

Gęstość gazu (5°C, 1013 hPa): 1,41 g/dł

Gęstość gazu względem powietrza (20°C, 1013 hPa): 3,4

Gęstość cieczy (0°C, 1013 hPa): 1,42 g/cm3

Prężność gazu:

- w temp. 20°C: 0,16 MPa

- w temp. 30°C: 0,22 MPa

Stężenie pary nasyconej: gaz

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,002% wag.

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w kwasie octowym, benzenie, toluenie.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 181,9°C

Ciśnienie krytyczne: 5,67 MPa

Lepkość gazu (15°C, 1013 hPa): 0,01144 mPa s

Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): Cp = 0,5836 J/(g K)

Ciepło parowania w temp. wrzenia: 246,9 J/g
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna i żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,41-24,2 mg/m3

LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy

LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych

LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

LC50 (człowiek, inhalacja) - 3200 mg/m3

TCL0 (człowiek, inhalacja) - 100 mg/m3 (30 min)

LCL0 (człowiek, inhalacja) - 360 mg/m3 (30 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz o umiarkowanym działaniu drażniącym, bardzo toksyczny, ponieważ hydrolizuje do chlorowodoru i tlenku węgla w układzie oddechowym i bezpośrednio uszkadza pęcherzyki płucne.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: w stężeniu ok. 10 mg/m3 umiarkowanie drażni spojówki i górne drogi oddechowe i może spowodować kaszel. W większym stężeniu wywołuje objawy występujące po 2 do ponad 24 godz.: stopniowo narastające uczucie ziębnięcia, zawroty głowy, męczący kaszel, ból krtani, nasilająca się duszność, uczucie duszenia się, sinica, obrzęk płuc, niewydolność krążeniowo-oddechowa. Po narażeniu na bardzo duże stężenie działanie duszące narasta szybko i powoduje śmierć. Następstwem ostrego zatrucia w przypadkach przeżycia może być: zapalenie płuc, rzadko rozszerzenia oskrzeli lub ropień płuca.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłych zatruć nie opisywano.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP