   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Disiarczek dimetylu[624-92-0]| Synonimy | dwusiarczek dwumetylu
| | Klasyfikacja substancji | F; R11
Xn; R20
Xi; R36/37/38
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 94,20
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna lub żółtawa
Zapach: nieprzyjemny
Temperatura topnienia: -85 °C
Temperatura wrzenia: 109,7 °C
Temperatura zapłonu: 10 °C
Temperatura samozapłonu: 370 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,1% obj.
- górna: 16,1% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,06 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,25
Prężność par w temp. 20 °C: 28 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: 0,1 g
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,5289
Współczynnik podziału oktanol/woda (log Pow): 1,77
Lepkość w temp. 20°C: 0,62 m Pa s | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa i drażniąca zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,003 ÷ 0,014 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 200 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 3091 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) > 2000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa i drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać kaszel.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać łzawienie i zaczerwienienie spojówek, ból oczu, światłowstręt.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha.
W badaniach na zwierzętach opisywano wystąpienie drgawek, śpiączki, uszkodzenia wątroby i anemii hemolitycznej
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe narażenie zawodowe może powodować zaburzenia gospodarki żelazem, niedokrwistość hemolityczną, alergiczne zapalenie skóry. W dużych stężeniach występują nudności i bóle głowy. Przedłużone narażenie na pary powoduje obniżenie progu wyczuwalności disiarczku dimetylu w powietrzu. |
|
|
|
|
