|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Eter dimetylowy[115-10-6] Synonimy | tlenek dimetylu, metoksymetan, eter drzewny
| Klasyfikacja substancji | F+; R12
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu. W przypadku wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.) Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych zatrucia przy dużej powierzchni skażenia skóry w każdym przypadku transport do szpitala karetką PR reanimacyjną. Na odmrożenia założyć jałowy opatrunek. Konieczna konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 46,07
Stan skupienia w temp. 20 °C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: eterowy
Temperatura topnienia (1013 hPa): -138,5 °C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -23,7 °C
Temperatura zapłonu: -42 °C
Temperatura samozapłonu: 350 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 3,4% obj.
- górna: 18% obj. (inne źródła - 27% obj.)
Stężenie stechiometryczne: 6,54% obj.
Gęstość gazu (25 °C; 1013 hPa): 1,20 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza: 1,59
Gęstość cieczy (-23,5 °C; 1013 hPa): 0,724 g/cm3
Prężność gazu:
- w temp. 16,8 °C: 463,9 kPa
- w temp. 49,75 °C: 1136,6 kPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz Rozpuszczalność w wodzie (18 °C, 1013 hPa): 7% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu, eterze i większości rozpuszczalników organicznych Właściwości dodatkowe Temperatura krytyczna: 128,8 °C
Ciśnienie krytyczne: 5,32 MPa
Gęstość krytyczna: 0,271 g/cm3
Ciepło właściwe Cp (25 °C, 1013 hPa): 1,427 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 467,4 J/g
Ciepło spalania: 31,75 kJ/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 308000 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - brak danych Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i działająca narkotycznie. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra. Objawy zatrucia ostrego: w postaci gazowej może wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel. W wysokim stężeniu może wywołać ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, splątanie, bradykardię, hipotermię, drgawki i śpiączkę. Skażenie skóry skroplonym gazem powoduje zaczerwienienie, a przy dużej powierzchni skażenia mogą wystąpić objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Skażenie oczu skroplonym gazem może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, uszkodzenie rogówki. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha i objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Objawy zatrucia przewlekłego: podrażnienie skóry, oczu i błon śluzowych. Mogą wystąpić bóle głowy, brak apetytu. |
|
|
|
|