|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Etylobenzen[100-41-4] Synonimy | fenyloetan
| Klasyfikacja substancji | F; R11 Xn; R20
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, płynna parafina. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG), założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej, letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W zależności od powierzchni oblanej skóry i ewentualnych objawów ogólnych transport do szpitala. W razie potrzeby konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Kontrolować akcję serca. Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 106,16
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: aromatyczny
Temperatura topnienia: -94,9°C
Temperatura wrzenia: 136,2°C
Temperatura zapłonu: 15°C
Temperatura samozapłonu: 432°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,0% obj.
- górna: 7,8% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,96% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,35 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,87 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,7
Prężność par:
- w temp. 20°C: 9,3 hPa
- w temp. 38°C: 16 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 41 g/m3
- w temp. 30°C: 67 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,015% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, ciekłym dwutlenku siarki. Właściwości dodatkowe Temperatura krytyczna: 343,9°C
Ciśnienie krytyczne: 3,86 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4958
Lepkość w temp. 20°C: 0,678 mPa s
Ciepło właściwe: 1,21 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 398,3 J/g
- w temp. 25°C: 335,2 J/g
Ciepło spalania: -43,03 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 3,15 | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2B). Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,4-2,6 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 3500 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 17800 mg/m3
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 442 mg/m3 (8 h) Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca; działa narkotycznie na ośrodkowy układ nerwowy. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek, następnie kaszel, ból gardła, uczucie ściskania w klatce piersiowej, ból i zawroty głowy. Parogodzinne narażenie na stężenia przekraczające NDSCh, poza podrażnieniem błon śluzowych, wywołuje senność i utratę świadomości, drgawki, ryzyko porażenia ośrodka oddechowego. Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje jej zaczerwienienie. Oblanie dużej powierzchni skóry może spowodować ogólne objawy zatrucia po przedłużonym kontakcie. Skażenie oczu ciekłym etylobenzenem, zwłaszcza nie rozcieńczonym, powoduje łzawienie oczu i ból. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, może wystąpić toksyczne zachłystowe zapalenie płuc. Zatrucie wywołane dużą dawką może doprowadzić do utraty przytomności i zaburzeń rytmu serca. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek. Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się narażenie skóry na ciekły etylobenzen może wywołać przewlekłe zapalenie, pękanie skóry. |
|
|
|
|