   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Ditlenek węgla[124-38-9]| Synonimy | dwutlenek węgla, bezwodnik węglowy, suchy lód
| | Klasyfikacja substancji | -
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego (ampułki po 10 g).
Odtrutki: tlen.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania tlenoterapii.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie skażenia stałą substancją zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością chłodnej wody. Na odmrożenia założyć jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub chirurgicznej. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 44,01
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia (510 hPa): -56,6°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -79°C
Gęstość gazu (0°C, 1013 hPa): 1,98 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza (0°C, 1013 hPa): 1,52
Gęstość cieczy: brak danych
Prężność gazu w temp. 20°C: 5,84 MPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz
Rozpuszczalność w wodzie (25°C, 1013 hPa): 43% obj.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w acetonie
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 31°C
Ciśnienie krytyczne: 7,39 MPa
Współczynnik załamania światła (0°C, 1013 hPa): 1,0004506
Lepkość gazu (11,1°C; 1013 hPa): 0,0148 mPa s
Ciepło właściwe (25°C; 1013 hPa): Cp = 0,858 J/(g K)
Cv = 0,656 J/(g K)
Ciepło sublimacji w temp. sublimacji: 571,1 J/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji niebezpiecznych i niesklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - nie dotyczy
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 0,01 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz duszący fizycznie (przez zmniejszenie ciśnienia parcjalnego tlenu).
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: dwutlenek węgla w powietrzu w stężeniu powyżej 5% wywołuje duszność, przyspieszenie oddechu i czynności serca, ból głowy, niepokój ruchowy, poty. W stężeniu większym niż 10% powoduje duszność, omamy wzrokowe, utratę przytomności. W stężeniu powyżej 20% powoduje zaburzenia rytmu serca, drgawki i śmierć w następstwie porażenia ośrodka oddechowego.
Działanie na skórę: tzw. ?suchy lód" (dwutlenek węgla stały) powoduje odmrożenia skóry.
Objawy zatrucia podostrego: kilkugodzinne narażenie na dwutlenek węgla w stężeniach 1-2% może powodować niespecyficzne objawy wskutek zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej.
Objawy zatrucia przewlekłego: u osób narażonych długotrwale na CO2 w stężeniach 0,5-1% (np. u nurków) mogą wystąpić zmiany w gospodarce wapniowej. |
|
|
|
|
