   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Fenylohydrazyna[100-63-0]| Synonimy | fenylodwuamid
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 2; R45
Muta. Kat. 3; R68
T; R23/24/25-48/23/24/25
Xi; R36/38
R43
N; R50
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, pyralgina do podawania pozajelitowego i doustnie, Relanium w ampułkach.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Kontrolować ciśnienie tętnicze krwi. Duszność uzasadnia podanie hydrokortyzonu dożylnie. Pobudzenie i drgawki - uzasadniają pozajelitowe podanie Relanium.
W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Nie stosować mydła. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie potrzeby można podawać doustnie lub pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej lub konsultacji dermatologicznej. Skażenie dużej powierzchni skóry uzasadnia przewiezienie do szpitala karetką reanimacyjną PR i ewentualne postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie łeko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwotoku z przewodu pokarmowego. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginą).
Transport do szpitala kartką reanimacyjną PR w celu zapewnienia pomocy specjalistycznej. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 108,14
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna (brunatnieje pod
wpływem powietrza i światła)
Zapach: słaby, aromatyczny
Temperatura topnienia: 19,6°C
Temperatura wrzenia: 243,5°C, z rozkładem
Temperatura zapłonu: 89°C
Temperatura samozapłonu: 174°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,4% obj.
- górna: 18,2% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,56% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,1 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,7
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,06 hPa
- w temp. 71,8°C: 1,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,27 g/m3
- w temp. 30°C: 5,1 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 12,6% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,60837
Lepkość w temp. 20°C: 1,34 mPa s
Ciepło właściwe: 1,6 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 130,2 J/g
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 450,8 J/g
- w temp. 25°C: 615,8 J/g
Ciepło spalania: -33,9 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja rakotwórcza (kat. 2), mutagenna (kat. 3), toksyczna, drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja umieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 188 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne: substancja toksyczna, drażniąca, uczulająca, hepato- i nefrotoksyczna, może wywołać uszkodzenie krwinek czerwonych: hemolizę oraz czasem upośledzenie funkcji hemoglobiny (methemoglobinemię).
Drogi wchłaniania: skóra, drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje łzawienie i ból oczu, ból gardła, kaszel, obrzęk skóry twarzy, ślinotok, narastającą duszność, spadek ciśnienia tętniczego krwi, obrzęk płuc. Jednocześnie może wystąpić pobudzenie układu nerwowego, drgawki.
Uszkodzenie nabłonka oddechowego (oparzenie dróg oddechowych) może spowodować śmierć po paru dniach.
Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek.
Skażenie oczu wywołuje ból, łzawienie oczu, zaczerwienienie z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Skażenie skóry wywołuje ból, miejscowe zaczerwienienie i oparzenie chemiczne. Szybkie wchłonięcie przez skórę może wywołać niedokrwistość, uszkodzenie wątroby i nerek.
Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha i biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zapalenie skóry, zmiany uczuleniowe. W efekcie narażenia zawodowego oraz stosowania terapeutycznego występowała anemia hemolityczna, powiększenie i uszkodzenie wątroby, nerek, ogólne osłabienie, zaburzenia trawienia, spadek ciśnienia tętniczego krwi. |
|
|
|
|
