   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
1-Naftyloamina[134-32-7]| Synonimy | a-naftyloamina, 1-aminonaftalen
| | Klasyfikacja substancji | Xn; R22
N; R51-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, odtrutki specyficzne: 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego, witamina C w amp. po 500 mg.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać powoli, dożylnie 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Ułożyć zatrutego w pozycji ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Utrzymujące się sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych uzasadnia podanie dożylnie (powoli) 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C.
Uwaga: nie przekraczać całkowitej dawki 7 mg/kg, tj. łącznie 0,5 g błękitu metylenowego. Poprawa powinna nastąpić po 30 ÷ 40 min (po 1 godz. można powtórzyć iniekcję błękitu metylenowego, jeżeli sinica nie ustąpiła).
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po oznaczeniu poziomu methemoglobiny we krwi). | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 143,18
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 50°C
Temperatura wrzenia: 300°C
Temperatura zapłonu: 157°C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 1,69% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,13 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,93
Prężność par w temp. 104°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,17% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu i eterze etylowym.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 51°C: 1,6703
Lepkość w temp. 50°C: 11,2 mP?s
Ciepło spalania: -36,95 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 779 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa. Działanie methemoglobinotwórcze wykazano eksperymentalnie u psów, podając dożołądkowo 200 mg/kg.
Drogi wchłaniania: prawdopodobnie skóra i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: u ludzi nie stwierdzono. Prawdopodobnie drogą pokarmową może wywołać objawy ostrego zatrucia: sinoniebieskie zabarwienie warg, błon śluzowych, skóry, ból i zawroty głowy, zaburzenia świadomości, utratę przytomności. Bezpośrednim następstwem może być (teoretycznie) ostra niewydolność nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. Obserwowane nowotwory pęcherza były związane z zawartością do 10% a-naftyloaminy w stosowanej w przemyśle a-naftyloaminie. |
|
|
|
|
