   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Nitrobenzen[98-95-3]| Synonimy | olejek mirbanowy, esencja mirbanowa
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 3; R40
Repro. Kat. 3; R62
T; R23/24/25-48/23/24
N; R51-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki (odtrutki): tlen, błękit metylenowy (1%) w ampułkach do podawania dożylnego, witamina C w ampułkach po 500 mg.
Leczenie: tlen, objawowe, w razie wskazań - odtrutki jak wyżej.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych oraz inne objawy utrzymują się lub nasilają, podać powoli dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg, a następnie witaminę C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania stosować intubację dotchawiczą, sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Jednocześnie założyć stałą drogę dożylną. Podawać dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg, powoli, w ciągu 5 minut. Transport karetką reanimacyjną PR do szpitala (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemogiobinemii).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej, z mydłem. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy obficie, chłodną wodą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna konsultacja okulistyczna.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 123,12
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna lub żółta do brązowej
Zapach: gorzkich migdałów
Temperatura topnienia: 5,7°C
Temperatura wrzenia: 211°C
Temperatura zapłonu: 88°C
Temperatura samozapłonu: 482°C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,8% obj.
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 3,25% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,20 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,25
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,20 hPa
- w temp. 44,4°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1,0 g/m3
- w temp. 30°C: 2,3 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,19% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, alkoholu etylowym, benzenie, olejach.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 459°C
Współczynnik załamania światła w temp. 25°C: 1,54997
Lepkość w temp. 25°C: 2,07 mPa s
Ciepło właściwe: 1,48 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 331,3 J/g
- w temp. 20°C: 426,4 J/g
Ciepło spalania: -25,2 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,86 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna, rakotwórcza (kat. 3), działająca szkodliwie na rozrodczość (kat. 3) wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2B).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 1,89 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 489 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - 2100 mg/kg
TDL0 (człowiek, doustnie) - 200 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca, powoduje zahamowanie funkcji hemoglobiny krwi (methemoglobinemię) z niedotlenieniem mózgu, serca i innych narządów. Może działać uczulająco.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: para wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek; w dużych stężeniach powoduje po 1-4 godzinach narażenia sinoniebieskie zabarwienie warg, paznokci, skóry, ból i zawroty głowy; mogą wystąpić mdłości, ogólne osłabienie, zaburzenia świadomości, utrata przytomności. Skażenie skóry ciekłym nitrobenzenem wywołuje po paru godzinach sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry i ogólne objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Skażenie oczu ciekłą substancją może spowodować ból, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Drogą pokarmową wywołuje objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Wypicie alkoholu przed narażeniem nasila objawy zatrucia. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie wątroby z żółtaczką.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zapalenie skóry, zmiany uczuleniowe; niedokrwistość, przewlekłe zmiany w wątrobie. |
|
|
|
|
