   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
1,4-Dioksan[123-91-1]| Synonimy | dwuoksan, eter dwuetylenowy, dwuetyleno-dwutlenek
| | Klasyfikacja substancji | F; R11-19
Rakotw. Kat. 3; R40
Xi; R36/37
R66
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Relanium w ampułkach, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe. Dializa pozanerkowa w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić lub wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontrolować akcję serca, ciśnienie tętnicze krwi. W razie silnego pobudzenia, drgawek można podać pozajelitowo Relanium. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi. Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem dializy pozanerkowej.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej, bieżącej wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Oblanie dużej powierzchni skóry uzasadnia transport do szpitala ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia, jak w zatruciu inhalacyjnym. Miejscowe zmiany skórne uzasadniają skierowanie do dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala z zapewnieniem dializy pozanerkowej.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 88,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: aromatyczny
Temperatura topnienia: 11,8°C
Temperatura wrzenia: 101,3°C
Temperatura zapłonu: 11°C
Temperatura samozapłonu: 180°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,9% obj.
- górna: 22,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 4,03% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,9 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 1,03 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,03
Prężność par:
- w temp. 20°C: 41 hPa
- w temp. 30°C: 67 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 148 g/m3
- w temp. 30°C: 234 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nieograniczona
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 314°C
Ciśnienie krytyczne: 5,2 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,42241
Lepkość w temp. 20°C: 1,32 mPa s
Ciepło właściwe: 1,74 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 404,15 J/g
Ciepło spalania: -26,85 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,42 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja rakotwórcza (kat. 3) oraz drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2B).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 3-641 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 4200 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 46000 mg/m3 (2 h)
LD50 (królik, skóra) - 7600 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 1700 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, uszkadza nerki i wątrobę; przypuszczalnie rakotwórcza (wg IARC).
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniach 700-1100 mg/m3 wywołuje silne łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła i kaszel; w większych stężeniach (ok. 1700 mg/m3) powoduje ponadto zawroty i ból głowy, mdłości, wymioty, pobudzenie, podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi; mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, drgawki, utrata świadomości. Przedłużone narażenie (przez 3 dni) na takie stężenia może doprowadzić do zgonu. Stężenie ok. 2000 mg/m3 wywołuje po minucie zatrucie z niewydolnością oddechową. Bezpośrednim następstwem zatrucia jest ostra niewydolność nerek z bezmoczem.
Skażenie skóry ciekłą substancją oraz narażenie na pary powoduje ból i zaczerwienienie skóry.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje ból brzucha, mdłości, wymioty oraz ogólne objawy jak
ZATRUCIE INHALACYJNE z utratą przytomności i może prowadzić do niewydolności nerek oraz uszkodzenia wątroby.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się narażenie na stężenia nie wywołujące ostrych zatruć może doprowadzić do uszkodzenia wątroby z żółtaczką oraz do zmian w nerkach z białkomoczem i krwiomoczem. Może wystąpić wypryskowe lub suche zapalenie skóry. |
|
|
|
|
