   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Kumen[98-82-8]| Synonimy | izopropylobenzen, 2-fenylopropan
| | Klasyfikacja substancji | R10
Xn; R65
Xi; R37
N; R51-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Kaszel i ból głowy uzasadniają podawanie tlenu do oddychania, najlepiej przez maskę. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wystąpienie zawrotów głowy, pobudzenie lub senność uzasadniają wezwanie lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Ze względu na możliwość nasilenia się objawów narkotycznych - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować. Prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Ze względu na ryzyko zatrucia przez skórę wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Wskazana konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 120,2
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: aromatyczny, ostry
Temperatura topnienia: -96,0°C
Temperatura wrzenia: 152°C
Temperatura zapłonu: 31°C
Temperatura samozapłonu: 420°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,9% obj.
- górna: 6,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,72% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,86 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,1
Prężność par:
- w temp. 20°C: 4,5 hPa
- w temp. 30°C: 8,7 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 22 g/m3
- w temp. 30°C: 41 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,005% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie i jego homologach
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 357,9°C
Ciśnienie krytyczne: 3,2 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4914
Lepkość w temp. 20°C: 0,791 mPa s
Ciepło właściwe: 1,26 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 312,4 J/g
- w temp. 25°C: 375,8 J/g
Ciepło spalania: -43,42 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 3,66 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa, drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,04 ÷ 0,23 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1400 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 43260 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 12300 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 984 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca oraz działająca narkotycznie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary w dużych stężeniach wywołują łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, ból i zawroty głowy, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia koordynacji ruchów, następnie senność. Przedłużające się narażenie może doprowadzić do śpiączki. Skażenie dużej powierzchni skóry może spowodować wystąpienie bólu i zawrotów głowy, pobudzenie, senność. Skażenie oczu wywołuje łzawienie, zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty, bóle brzucha i objawy ogólne jak w zatruciu drogą oddechową i przez skórę. Może powodować uszkodzenie płuc w przypadku połknięcia.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się lub przewlekłe narażenie na pary może spowodować upośledzenie węchu. Powtarzający się kontakt ze skórą prowadzi do jej wysuszenia. |
|
|
|
|
