   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Kwas chlorooctowy[79-11-8]| Synonimy | kwas chloroetanowy
| | Klasyfikacja substancji | T; R25
C; R34
N; R50
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Należy kontynuować podawanie tlenu. Ze względu na ryzyko obrzęku płuc założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności z objawami spastycznymi oskrzelowymi należy podać do inhalacji Atrowent (1-2 rozpylenia): działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach. W razie rozpoczynającego się obrzęku płuc podać inhalacyjnie deksametazon (np. Auxiloson) lub dożylnie hydrokortyzon, furosemid. Ze względu na zagrażający obrzęk płuc w każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu lub inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxilosonu). W każdym przypadku zatrucia, ze względu na zagrażający obrzęk płuc oraz zaburzenia krążeniowe, transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, z kontrolą układu krążenia i kontynuacją leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła ani środków zobojętniających (alkalizujących). Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. W razie wskazań podać lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Rozległe oparzenia skóry, ze względu na ryzyko wstrząsu, uzasadniają transport do szpitala pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Podać do wypicia białko jaj kurzych ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Założyć stałą drogę dożylną. Można podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Ze względu na zagrażający wstrząs i powikłania transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, z zapewnieniem pomocy chirurgicznej.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym oraz transport do szpitala karetką reanimacyjną PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 94,5
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe (rozpływa się na powietrzu)
Barwa: bezbarwne
Zapach: ostry, silnie drażniący
Temperatura topnienia: 62,5°C
Temperatura wrzenia: 189°C
Temperatura zapłonu: 127°C
Temperatura samozapłonu: 446°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 8,0% obj.
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 12,28% obj.
Gęstość w temp. 65°C: 1,37 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,26
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,22 hPa
- w temp. 30°C: 0,51 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,85 g/m3
- w temp. 30°C: 1,9 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w metanolu, alkoholu etylowym, acetonie, dioksanie, dwumetylosulfotlenku, dwumetyloformamidzie; słabo rozpuszcza się w węglowodorach i ich chlorowcopochodnych
Właściwości dodatkowe
Ciepło właściwe: 1,52 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. 51°C: 167,7 J/g
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 571,4 J/g
Ciepło spalania: -7,58 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna, żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,15 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 76 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 180 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 178 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, żrąca oraz prawdopodobnie działająca narkotycznie na ośrodkowy układ nerwowy; może uszkadzać wątrobę i nerki.
Drogi wchłaniania: pary - przez drogi oddechowe, ciekły lub w roztworze - z przewodu pokarmowego oraz prawdopodobnie przez skórę, zwłaszcza uszkodzoną.
Objawy zatrucia ostrego: pary wywołują ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, uczucie pieczenia w nosie i gardle, kaszel, duszność z ryzykiem skurczu oskrzeli i obrzęku płuc. Może nastąpić stan pobudzenia, a następnie senność - przypuszczalnie po okresie utajenia. Skażenie oczu wywołuje chemiczne oparzenie powiek, spojówek, rogówki z ryzykiem uszkodzenia gałki ocznej. Skażenie skóry powoduje jej oparzenie, a rozległe oparzenie może spowodować wstrząs i objawy jak w zatruciu drogą oddechową. Połknięcie substancji lub jej roztworu wywołuje oparzenie błon śluzowych jamy ustnej, przełyku, żołądka. Może wystąpić krwawienie, krwotok z przewodu pokarmowego, perforacja ścian przewodu pokarmowego z wstrząsem i zapaścią. Bezpośrednim następstwem zatrucia mogą być objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek. Następstwem oparzeń mogą być zmiany bliznowate, które - zależnie od lokalizacji - mogą prowadzić do upośledzenia funkcji.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano u ludzi. Prawdopodobnie mogą zagrażać przewlekłe stany zapalne górnych dróg oddechowych i spojówek, zmiany skórne oraz zaburzenia ze strony układu nerwowego. |
|
|
|
|
