|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Tal i jego związki[7440-28-0] Synonimy | -
| Klasyfikacja substancji | T+; R26/28 R33 R53
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: Thalli-Heyl - żelazicyjanek żelazowy [ferric(III) hexacyanoferrate(II) - błękit pruski] w dawkach 1 g trzy razy na dobę w celu związania talu w przewodzie pokarmowym; do stosowania w warunkach szpitalnych. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Prowokować wymioty bezpośrednio na miejscu zdarzenia. Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Założyć stałą drogę dożylną. Ze względu na opóźnione wystąpienie objawów zatrucia w każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
| Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 204,37
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: błękitnobiała
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 303,5°C
Temperatura wrzenia: 1457°C
Temperatura zapłonu: nie charakteryzuje się
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granica wybuchowości: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 11,85 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 825°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w ogrzanych kwasach; azotowym, siarkowym i w wodzie królewskiej; trudno rozpuszcza się w kwasie solnym Właściwości dodatkowe Ciepło właściwe: 0,13 J/(g K)
Ciepło topnienia: 21,1 J/g
Ciepło parowania: 795,1 J/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja bardzo toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TDL0 (człowiek, doustnie) - 5,7 mg/kg (5714 ?g/kg) Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje łzawienie i zaczerwienienie oczu, w późniejszym okresie mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, splątanie, drgawki, śpiączkę. Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie. Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę, spadek albo zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie akcji serca, drgawki, śpiączkę. Uwaga: dawka 0,5-1,0 g może spowodować zgon. Bezpośrednim następstwem zatrucia jest przeczulica skóry, zwiększenie, a potem upośledzenie odruchów kończyn, niedowłady, ogólne pobudzenie, halucynacje; następnie wyłysienie. Objawy zatrucia przewlekłego: bezsenność, zaburzenia osobowości, zaburzenia nerwów czaszkowych i obwodowych, następnie demencja, wyłysienie, wysuszenie i przebarwienia skóry. Może wystąpić uszkodzenie wątroby i nerek. Zmniejszenie zawartości potasu w organizmie. Trwałym następstwem może być utrata wzroku i wyłysienie. Tal i jego związki mogą wywoływać zmiany alergiczne skóry. |
|
|
|
|