|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Tetrahydrofuran[109-99-9] Synonimy | czterowodorofuran, 1,4-epoksybutan, tlenek czterometylenu
| Klasyfikacja substancji | F; R11-19 Xi; R36/37
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, ułożyć w pozycji dowolnej. Zapewnić spokój. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym. Na uszkodzoną (zaczerwienioną) skórę założyć jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy chłodną wodą co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Wskazana konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Dalsze postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 72,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: eterowy
Temperatura topnienia: -108,5°C
Temperatura wrzenia: 65,5°C
Temperatura zapłonu: -21,5°C
Temperatura samozapłonu: 215°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,5% obj.
- górna: 12,0% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,68% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,89 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,5
Prężność par:
- w temp. 20°C: 200 hPa
- w temp. 30°C: 280 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 592 g/m3
- w temp. 30°C: 800 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: miesza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholach, estrach, ketonach. Właściwości dodatkowe Temperatura krytyczna: 268°C
Ciśnienie krytyczne: 5,19 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4070
Lepkość w temp. 20°C: 0,486 mPa s
Ciepło właściwe: 1,96 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 410,5 J/g
- w temp. 25°C: 432,2 J/g
Ciepło spalania: -43,7 kJ/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 7,3-10,2 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1650 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 62982,5 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 74979,2 mg/m3 Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, w dużych stężeniach działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: pary mogą spowodować łzawienie oczu, uczucie drapania w gardle, kaszel; w dużych stężeniach, znacznie przekraczających wartości dopuszczalne; wywołuje śpiączkę. Skażenie skóry powoduje umiarkowane jej podrażnienie oraz objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym. Skażenie oczu może wywołać łzawienie i przekrwienie spojówek. Drogą pokarmową powoduje nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę oraz objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|