   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
2-(Dibutyloamino)etanol[102-81-8]| Synonimy | N,N-dibutylo-â-aminoetylowy alkohol
| | Klasyfikacja substancji | Xn; R21/22
Xi; R36/38
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego, diazepam (Relanium), leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji bromek ipratropium (Atrovent) - 1-2 rozpylenia. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.).
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddychanie aparatem typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Na ewentualne zmiany skórne założyć jałowy opatrunek. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetkę PR pod nadzorem lekarza. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.).Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 173,3
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: amoniaku
Temperatura topnienia: -75 °C
Temperatura wrzenia: 230 °C
Temperatura zapłonu: 92,8 °C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość cieczy w temp. 22 °C: 0,86 g/cm3
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: 6,0
Prężność par w temp. 20 °C: 13,3 Pa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: 0,4%
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze etylowym. | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja sklasyfikowana jako szkodliwa i drażniąca zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1070 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 1680 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca oraz działająca depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie i ból spojówek, kaszel, bóle głowy, zwężenie źrenic, wymioty, wzmożone wydzielanie śliny, nadmierne pocenie, drgawki, śpiączkę.
Skażenie skóry może wywołać ból i zaczerwienienie, owrzodzenia, a w razie skażenia dużej powierzchni skóry objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu może wywołać łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że dibutyloaminoetanol hamuje in vitro aktywność acetylocholinesterazy.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano; w badaniach na zwierzętach - podrażnienie oczu, skóry, błon śluzowych, martwica rogówki, utrata masy ciała. |
|
|
|
|
