   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
2,2'-Dichloro-4,4'-metylenodianilina[101-14-4]| Synonimy | 4,4?-metylenobis(2-chloroanilina); MOCA
| | Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 2; R45
Xn; R22
N; R50-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, diazepam (Relanium) amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w ampułce oraz witamina C w amp. po 500 mg do podawania dożylnego.
Leczenie: tlen i odtrutka specyficzna - błękit metylenowy oraz witamina C podawane dożylnie, wyłącznie pod nadzorem lekarza, najlepiej w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-procentowego błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C (1 amp).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu, a w razie braku sprzętu metodą usta-usta.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-procentowego błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C (1 amp.).
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.)
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Podać tlen do oddychania najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-procentowego błękitu metylenowego, a następnie 1 amp. witaminy C (500 mg).
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-procentowego błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 262,2
Stan skupienia: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 102-107 °C
Temperatura wrzenia: 220 °C, pod ciśnieniem 40 Pa
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,44 g/cm3
Prężność par w temp. 35 °C: 0,0013 Pa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: <0,1 g/100 ml
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Właściwości dodatkowe
Współczynnik podziału n-oktanol/woda log (Pow): 3,94 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja rakotwórcza (kat. 2), szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja umieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja prawdopodobnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2A).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1140 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) > 5 g/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja rakotwórcza, drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel, ból głowy, mdłości oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, spadek ciśnienia tętniczego krwi, drgawki, utratę przytomności.
Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie, ból oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, drgawki, utratę przytomności.
Skażenie oczu stałą substancją może wywołać łzawienie, ból, zaczerwienienie spojówek z możliwością trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową może wywołać ból brzucha, mdłości, wymioty, biegunkę, ból głowy oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, spadek ciśnienia tętniczego krwi, drgawki, utratę przytomności.
Następstwem ostrego zatrucia mogą być zmiany we krwi.
Objawy zatrucia przewlekłego: prawdopodobne działanie rakotwórcze - rak pęcherza moczowego i wątroby. Długotrwałe działanie prowadzi do zaczerwienia i stanów zapalnych skóry oraz zapalenia spojówek. |
|
|
|
|
