   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
2-Chloroanilina[95-51-2]| Synonimy | o-chloroanilina, o-aminochlorobenzen
| | Klasyfikacja substancji | T; R23/24/25
R33
N; R50-53
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego, witamina C w ampułkach po 500 mg.
Leczenie: tlen, błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać powoli dożylnie ok. 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie witaminę C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W przypadku zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu; założyć stałą drogę dożylną. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, należy podać dożylnie (powoli) 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C.
Transport karetką reanimacyjną do szpitala bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi, po określeniu poziomu methemoglobiny we krwi).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Ze względu na duże ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana jest konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Konieczna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 127,6
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna (żółknie podczas przechowywania)
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -14,0°C
Temperatura wrzenia: 209°C
Temperatura zapłonu: 97°C
Temperatura samozapłonu: 540°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: 2,4-14,2% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,82% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,21 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,4
Prężność par w temp. 20°C: 0,3 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,87% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5895
Lepkość w temp. 20°C: 2,92 mPa s
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 93,06 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,92
| | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, toksyczna: działa methemoglobinotwórczo.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary może powodować łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból i zawroty głowy, sinoniebieskie zabarwienie warg, paznokci, skóry, duszność, zaburzenia świadomości; może dojść do utraty przytomności. Oblanie skóry lub odzieży kontaktującej się ze skórą w krótkim czasie wywołuje sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, ból i zawroty głowy, duszność, zaburzenia świadomości. Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje zaczerwienienie, ból, łzawienie oczu, może doprowadzić do uszkodzenia rogówki. Drogą pokarmową niewielka ilość substancji wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha i objawy jak w zatruciu przez skórę. Alkohol wypity przed narażeniem lub w czasie jego trwania zwiększa ryzyko i ciężkość zatrucia.
Istnieje prawdopodobieństwo uszkodzenia wątroby i nerek w następstwie ostrego zatrucia.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może wywołać przewlekłe zmiany zapalne skóry. |
|
|
|
|
