Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

2,4-D

[94-75-7]

Synonimykwas 2,4-(dichlorofenoksy)octowy
Klasyfikacja substancjiXn; R22

Xi; R37-41
R43

R52-53
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg; leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W przypadku wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
W każdym przypadku zatrucia inhalacyjnego transport do szpitala karetką reanimacyjną ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku płuc po okresie utajenia objawów.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W przypadku wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Założyć jałowy opatrunek na ewentualne oparzenia. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia w każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. W razie wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna (ryzyko uszkodzenia rogówki). Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów, podać do wypicia białko jaj kurzych albo mleko, poza tym nie podawać niczego doustnie. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 221,04

Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe

Barwa: bezbarwne

Zapach: słaby fenolowy

Temperatura topnienia: 140,5 °C

Temperatura wrzenia (0,53 hPa): 160 °C

Temperatura zapłonu: brak danych

Temperatura samozapłonu: brak danych

Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych

Stężenie stechiometryczne: brak danych

Gęstość w temp. 25 °C: 1,612 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: 7,63

Prężność par:

- w temp. 20 °C: brak danych

- w temp. 25 °C: 0,00186 mPa

Stężenie pary nasyconej: brak danych

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,063 g

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych
Właściwości dodatkowe
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 2,58-2,83
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa i drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych

LD50 (szczur, doustnie) - 370 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych

LD50 (królik, skóra) - 1400 mg/kg

TDL0 (człowiek, doustnie) - 2000 mg/kg

LDL0 (człowiek, doustnie) - 80 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca; toksyczna dla ośrodkowego układu nerwowego.
Przypuszczalna doustna dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 28 g.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu i aerozolu wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, uczucie pieczenia w nosie, gardle, kaszel i obrzęk płuc (po okresie utajenia). W dużych stężeniach może wywołać pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia świadomości, osłabienie mięśni, drżenia mięśni, przyspieszenie oddechu, gorączkę, drgawki, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, śpiączkę.
Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem trwałego uszkodzenia gałki ocznej.
Drogą pokarmową wywołuje oparzenia błony śluzowej jamy ustnej i przełyku, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Może spowodować uszkodzenie wątroby, nerek oraz obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego.
Objawy zatrucia przewlekłego: podrażnienie oczu, podrażnienie i alergia na skórze - kontaktowe zapalenie skóry. Stwierdzano zaburzenia pobierania jodu przez tarczycę, zmniejszenie klirensu tyroksyny i jej poziomu oraz zmniejszenie jodowania tyroksyny. Ekspozycja na wysokie stężenia 2,4-D może spowodować trombocytopenię, umiarkowaną niedokrwistość, monocytozę, limfocytozę i eozynofilię. Możliwość wystąpienia polineuropatii.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP