   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
2-Aminoetanol[141-43-5]| Synonimy | etanoloamina, 2-hydroksyetyloamina
| | Klasyfikacja substancji | Xn; R20/21/22
C; R34
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu, furosemidu.
Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu, furosemidu.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia konsultacji chirurgicznej. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 61,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: amoniakalny
Temperatura topnienia: 10,5°C
Temperatura wrzenia: 170-172°C
Temperatura zapłonu: 85°C
Temperatura samozapłonu: 410°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 5,5% obj.
- górna: 17% obj.
Stężenie stechiometryczne: 6,07% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,015-1,018 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,11
Prężność par w temp. 25°C: 0,67 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 25°C: 1,65 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, glikolu etylenowym, chloroformie; słabo w benzenie.
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): -1,31
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 341,3°C
Ciśnienie krytyczne: 4,47 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4539
Lepkość w temp. 20°C: 24,1 mPa s
Ciepło właściwe: 2,72 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 816 J/g
- w temp. 0°C: 1508 J/g
Ciepło spalania: -15,14 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa i żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 6,5 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1720 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 1000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, silnie drażniąca, żrąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, mdłości, wymioty, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc. W bardzo dużych stężeniach - bóle i zawroty głowy, senność.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: przy długotrwałym narażeniu obserwowano zmiany skórne pod wpływem promieniowania słonecznego (działanie fototoksyczne i fotouczulające) |
|
|
|
|
