|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
(E)-But-2-enal[4170-30-3] Synonimy | aldehyd krotonowy, butenal-2, b-metyloakroleina
| Klasyfikacja substancji | F; R11 Muta. Kat. 3; R68 T+; R26 T; R24/25 Xn; R48/22 Xi; R37/38-41 N; R50
| Pierwsza pomoc | iezbędne leki: tlen, Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina w amp. do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia, zapewnić bezwzględny spokój w pozycji siedzącej lub półleżącej: wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Podać tlen do oddychania przez maskę. W razie uczucia ?duszenia się? można podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu, w razie objawów spastycznych oskrzelowych podać deksametazon do wdychania. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, ze względu na ryzyko wystąpienia opóźnionego obrzęku płuc.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością letniej, bieżącej wody. Założyć na oparzenia skóry jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Zależnie od charakteru zmian transport do szpitala w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska W każdym przypadku konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Pierwsza pomoc przedlekarska Nie wywoływać wymiotów, można podać do wypicia białko jaj kurzych, poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwotoku i wstrząsu. Można podać pozajelitowo pyralginę. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 70,09
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: przenikliwy, kłujący
Temperatura topnienia: -69°C
Temperatura wrzenia: 102°C
Temperatura zapłonu: 12,7°C
Temperatura samozapłonu: 230°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 2,1% obj.
- górna: 15,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 4,03% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,85 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,41
Prężność par:
- w temp. 20°C: 31 hPa
- w temp. 25°C: 46,7 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 69 g/m3
- w temp. 30°C: 103 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 15,6% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie; nie rozpuszcza się w acetonie i dwumetylosulfotlenku Właściwości dodatkowe Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4362
Ciepło właściwe: 2,9 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 515 J/g
Ciepło spalania: -32,67 kJ/g
| Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja bardzo toksyczna, toksyczna, mutagenna (kat. 3), szkodliwa, drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi przez IARC (grupa 3). Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,2-0,6 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 300 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 4000 mg/m3 (30 min)
LD50 (królik, skóra) - 380 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 12 mg/m3 (10 min) Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, silnie drażniąca i uczulająca. Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniu ok. 30 mg/m3 w ciągu 10 minut wywołuje ból, obfite łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, uczucie ucisku w klatce piersiowej, duszność. Pary w bardzo dużym stężeniu mogą wywołać obrzęk płuc. Skażenie skóry powoduje jej zaczerwienienie, ból, może nastąpić chemiczne oparzenie. Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje łzawienie i ból oczu, z oparzeniem rogówki. Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha z ryzykiem krwawienia z przewodu pokarmowego. Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt ze skórą może wywołać zmiany uczuleniowe i/albo zapalne. Przewlekła ekspozycja inhalacyjna ułatwia pojawienie się infekcji układu oddechowego.
|
|
|
|
|