   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
2-Bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroetan[151-67-7]| Synonimy | halotan
| | Klasyfikacja substancji | -
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutka: nie jest znana.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wystąpienie senności uzasadnia przerwanie narażenia: należy wyprowadzić poszkodowanego i podawać tlen do oddychania. Jeżeli senność nie ustępuje, wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce, odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Stan narkozy bez zaburzeń oddechowych i krążenia nie wymaga leczenia: po 10-15 minutach snu (śpiączki) następuje powrót do świadomości. Jeżeli w tym okresie zatruty nie odzyskał świadomości, konieczny jest transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza. W razie zaburzeń oddechowych zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie z użyciem aparatu typu AMBU i podawaniem tlenu. Nie podawać epinefryny, adrenaliny, innych amin katecholowych (ryzyko migotania komór). Transport karetką reanimacyjną PR do szpitala bez przerywania leczenia, pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian).
Pomoc lekarska
W razie wskazań - konsultacja dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Przemywać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Pomoc lekarska
W razie dolegliwości i/albo przekrwienia spojówek - zapewnić konsultację okulistyczną.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu halotanu poszkodowany powinien sam sprowokować u siebie wymioty. Później nie wywoływać wymiotów. Podać 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe - jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną, w zależności od wskazań (dawki i objawów). | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 197,39
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słodkawy, podobny do zapachu chloroformu
Temperatura krzepnięcia: -118,3°C
Temperatura wrzenia: 50,2°C
Gęstość w temp. 20°C: 1,85 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 6,8
Prężność par w temp. 20°C: 323,9 hPa
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,345% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w acetonie, eterze etylowym, benzenie, chloroformie, trichloroetylenie.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3700
Ciepło właściwe w temp. 57°C: 0,557 J/(g K) | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji niebezpiecznych i niesklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 5680 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 238090 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
LDL0 (człowiek, doustnie) - 140 mg/kg
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 57470 mg/m3 (3 h)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja działająca na ośrodkowy układ nerwowy: powoduje zniesienie czucia bólu i sen narkotyczny; słabo drażniąca.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: pary wywołują senność, zniesienie czucia bólu, sen. W czasie snu: zwolnienie akcji serca, następnie możliwe jej przyspieszenie, zaburzenia rytmu, spadek ciśnienia tętniczego. Przedłużone narażenie na duże stężenie powoduje zaburzenia oddechowe, zatrzymanie oddechu, obrzęk płuc. Następstwem zatrucia mogą być zmiany w wątrobie z żółtaczką, niewydolność nerek po kilkutygodniowym (do 4 tyg.) okresie utajenia. Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać jej zaczerwienienie. Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje łzawienie, zaczerwienienie spojówek, prawdopodobnie z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: objawy ze strony układu nerwowego: uczucie zmęczenia, rozdrażnienie, bóle głowy. Halotan może wywołać uszkodzenie wątroby i nerek.
|
|
|
|
|
