|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
2-Etyloheksan-1-ol[104-76-7] Synonimy | alkohol 2-etyloheksylowy, oktanol, 2-etylo-1-heksanol
| Klasyfikacja substancji | -
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid w amp. do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W przypadku wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 130,23
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: poniżej -76 °C
Temperatura wrzenia: 184,34 °C
Temperatura zapłonu: 75 °C
Temperatura samozapłonu: 270 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 0,55% obj.
- górna: 5,34% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,72% obj.
Gęstość w temp. 20 °C: 0,83 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,55
Prężność par:
- w temp. 20 °C: 0,4 hPa
- w temp. 30 °C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: 0,7% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z większością rozpuszczalników organicznych Właściwości dodatkowe Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,42305
Napięcie powierzchniowe w temp. 20 °C: 9,8 cP
Ciepło właściwe w temp. 25 °C: 2,36 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 388,5 J/g
Ciepło spalania: -40,63 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda log (Pow): 2,73 | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja nieumieszczona w wykazie substancji niebezpiecznych i niesklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z kryteriami klasyfikacji substancji chemicznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 2049 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 1970 mg/kg Uwaga: przypuszczalna dawka śmiertelna wynosi 0,5 ÷ 5 g/kg. Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca oraz działająca toksycznie na układ oddechowy, układ krążenia, centralny układ nerwowy, wątrobę i nerki. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; może wystąpić duszność, skurcz oskrzeli, obrzęk płuc (rzadko), a w dużych stężeniach bóle i zawroty głowy, senność, spadek ciśnienia tętniczego krwi, osłabienie mięśni, utrata przytomności. Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie. Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaburzenia widzenia, owrzodzenia z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę z możliwością wystąpienia krwawienia oraz bóle i zawroty głowy, senność, zaburzenia rytmu serca, splątanie, ataksję, utratę przytomności, spadek ciśnienia tętniczego krwi, obrzęk płuc (rzadko) oraz uszkodzenie wątroby i nerek. Objawy zatrucia przewlekłego: podrażnienie skóry, oczu i górnych dróg oddechowych, zmiany skórne, bóle i zawroty głowy, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka). |
|
|
|
|