   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
2-Chloroetanol[107-07-3]| Synonimy | alkohol 2-chloroetylowy, chlorohydryna etylenu, etylenochlorohydryna
| | Klasyfikacja substancji | T+; R26/27/28
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: podawanie tlenu i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji półsiedzącej lub siedzącej. Zapewnić bezwzględny spokój (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Objawy ropoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: założenie stałej drogi, podanie inhalacyjnie deksametazonu lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież i zmyć skórę dużą ilością letniej wody z mydłem, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną w zależności od powierzchni skażonej skóry. Kontrolować czynność układu krążenia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko, poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska
Kontrolować czynność układu krążenia i podawać płyny dożylnie. Leczenie objawowe. Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną w zależności od wskazań.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie takie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Kontrolować czynność układu krążenia i podawać płyny dożylnie. W razie zaburzeń oddychania zaintubować - stosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie relanium. Transport do szpitala karetką reanimacyjną bez przerywania leczenia. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 80,5
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: eterowy
Temperatura topnienia: -67,5°C
Temperatura wrzenia: 128,7°C
Temperatura zapłonu w otwartym tyglu: 60°C
Temperatura samozapłonu: 425°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 4,9% obj.
- górna: 15,9% obj.
Stężenie stechiometryczne: 7,75% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,20 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,78
Prężność par:
- w temp. 20°C: 7,3 hPa
- w temp. 30°C: 13,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 24 g/m3
- w temp. 30°C: 42 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: reaguje
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w alkoholu etylowym, acetonie, benzenie, słabo w eterze.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4420
Lepkość w temp. 20°C: 3,43 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 20°C: 1,965 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 514,8 J/g
Ciepło spalania: -15,1 kJ/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 1,34 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 71 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 290 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 67 mg/kg
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 1022 mg/m3 (1 h)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, o działaniu drażniącym, toksyczna dla układu nerwowego, wątroby, nerek i płuc oraz kardiotoksyczna.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - skóra i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, przekrwienie spojówek, ból nosogardzieli z kaszlem, przyspieszeniem oddechów, dusznością, zaburzenia koordynacji ruchów, wymioty, zawroty głowy, splątanie, drgawki. Mogą wystąpić: obrzęk płuc i krwawienia śródmiąższowe w tkance płucnej, wstrząs, zapaść krążeniowa poprzedzona spadkiem ciśnienia tętniczego krwi. Śmierć może nastąpić po 2 godzinach od momentu narażenia na stężenie 1000 mg/m3.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowo rumień, pęcherze, wybroczyny krwawe; wchłanianie przez skórę może wywołać po 1/2-2 godz. objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Śmierć może nastąpić po oblaniu 1/4 powierzchni skóry.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje przekrwienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Droga pokarmową wywołuje ból i zaczerwienienie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku i dalszych części przewodu pokarmowego ze zmianami krwotocznymi, wymiotami i objawami ogólnymi jak w zatruciu inhalacyjnym. Śmierć może nastąpić po wypiciu ok. 20 ml (tj. ok. 0,35 g/kg).
Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby, nerek, zmiany w układzie nerwowym, zaburzenia psychiczne, zmiany w płucach i układzie krążenia.
Objawy zatrucia przewlekłego: opisywano po paru miesiącach narażenia (prawdopodobnie dużego): bóle i zawroty głowy, spadek ciśnienia tętniczego krwi i zgony - spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi mięśnia sercowego. |
|
|
|
|
