|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
2-Izopropoksyetanol[109-59-1] Synonimy | eter izopropylowy glikolu etylenowego, cellosolw izopropylowy
| Klasyfikacja substancji | Xn; R20/21 Xi; R36
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej.
Pomoc lekarska W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 104,17
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: podobny do zapachu glikolu
Temperatura topnienia: poniżej -60 °C
Temperatura wrzenia: 142,8 °C
Temperatura zapłonu: 46 °C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,6% obj.
- górna: 13% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 0,907 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,59
Prężność par w temp. 20 °C: 3,99 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości
rozpuszczalników organicznych (etanol, eter, aceton) Właściwości dodatkowe Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,410 | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja szkodliwa i drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 5660 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 3100mg/m3/4 h
LD50 (królik, skóra) - 1400 mg/kg Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać kaszel, łzawienie i zaczerwienienie spojówek, ból oczu, światłowstręt. Skażenie skóry może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból. Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać łzawienie i zaczerwienienie spojówek, ból oczu, światłowstręt. Drogą pokarmową wywołuje ból w przełyku, mdłości, wymioty, ból brzucha, możliwość wystąpienia anemii hemolitycznej. Objawy zatrucia przewlekłego: opisywanymi skutkami przewlekłego narażenia były objawy neurologiczne: ataksja, senność, drżenia mięśniowe, dyzartria, zaburzenia widzenia oraz zaburzenia osobowości. |
|
|
|
|