Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

2-Nitroanilina

[88-74-4]

Synonimyo-nitroanilina, o-aminonitrobenzen
Klasyfikacja substancjiT; R23/24/25

R33

R52-53
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki:tlen.
Odtrutki: 1-proc. roztwór błękitu metylenowego, witamina C w amp. po 500 mg.
Leczenie: tlen, błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój oraz wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać dożylnie 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych uzasadnia podanie (powoli) 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C, jeżeli nie ma wątpliwości, że nastąpiło zatrucie nitroaniliną. W przypadku zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Uwaga: poprawa powinna nastąpić po 30 ÷ 40 min. Jeżeli po 1 godz. sinica nie ustąpiła, można powtórzyć iniekcję błękitu metylenowego. Nie przekraczać całkowitej dawki 7 mg/kg, tj. łącznie 0,5 g błękitu metylenowego.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie miejscowego zaczerwienienia założyć jałowy opatrunek.

Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
Konieczna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 138,13

Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe

Barwa: żółta

Zapach: charakterystyczny

Temperatura topnienia: 71°C

Temperatura wrzenia: 284°C z rozkładem

Temperatura zapłonu: 168°C

Temperatura samozapłonu: 519°C

Dolna granica wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: 1,4%

Stężenie stechiometryczne: 3,13% obj.

Gęstość w temp. 15°C: 1,44 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: 4,8

Prężność par:

- w temp. 20°C: 0,04 Pa

- w temp. 30°C: 0,25 Pa

Stężenie pary nasyconej:

- w temp. 20°C: 0,0025 g/m3

- w temp. 30°C: 0,007 g/m3

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,13% wag.

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu.
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła w temp. 100°C: 1,5362

Lepkość w temp. 131°C: 1,44 mPa s

Ciepło sublimacji w temp. 40°C: 596,2 J/g

Ciepło topnienia w temp. topnienia: 116,5 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,44
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych

LD50 (szczur, doustnie) - 1600 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych

LD50 (królik, skóra) - 20000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, wywołuje methemoglobinemię i działa umiarkowanie drażniąco.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra (nieuszkodzona), przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: wdychanie pyłu lub par wywołuje uczucie suchości i pieczenia w gardle, może spowodować łzawienie i ból oczu; następnie pojawia się sinoniebieskie zabarwienie warg, paznokci i skóry, ból i zawroty głowy, narastająca duszność; zaburzenia świadomości. Może dojść do utraty przytomności wskutek niedotlenienia. Skażenie skóry (zwłaszcza wilgotnej, w wysokiej temperaturze) wywołuje sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, ból i zawroty głowy, duszność, zaburzenia świadomości. Może dojść do utraty przytomności. Następstwem zatrucia w okresie do 48 godz. może być hemoliza (rozpad) czerwonych krwinek z uszkodzeniem nerek. Skażenie oczu może wywołać łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek. Bezpośrednim następstwem może być uszkodzenie rogówki. Połknięcie niewielkiej ilości substancji stałej lub rozpuszczonej (np. w alkoholu) wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha i prawdopodobnie objawy jak w zatruciu przez skórę i drogi oddechowe.
Objawy zatrucia przewlekłego: może wystąpić uszkodzenie wątroby.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP