|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
4-chloroanilina[106-47-8] Synonimy | p-chloroanilina, p-aminochlorobenzen
| Klasyfikacja substancji | Rakotw. Kat. 2; R45 T; R23/24/25 R43 N; R50-53
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: 1-proc. roztwór błękitu metylenowego, witamina C w amp. po 500 mg. Leczenie: tlen i błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać dożylnie (powoli) 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu; założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, należy podać dożylnie (powoli) 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie witaminę C - 500 mg. Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po określeniu poziomu methemoglobiny we krwi).
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym. Na uszkodzoną (oparzoną) skórę założyć jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska Ze względu na duże ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana jest konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Konieczna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjna PR. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 127,6
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 69,5°C
Temperatura wrzenia: 232°C
Temperatura zapłonu: 123°C
Temperatura samozapłonu: 688°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 2,82% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,43 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,4
Prężność par w temp. 20°C: 0,02 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,1 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,3% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych. Właściwości dodatkowe Współczynnik załamania światła w temp. 100°C: 1,5512
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 157,3 J/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,83 | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności
Substancja toksyczna, rakotwórcza (kat. 2) wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja umieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2B). Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 310 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 360 mg/kg Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, toksyczna, działa methemoglobinotwórczo i hemolizująco. Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: pyły lub pary mogą spowodować łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból oczu, podrażnienie górnych dróg oddechowych z kaszlem, sinoniebieskie zabarwienie skóry, duszność, zaburzenia świadomości. Może nastąpić utrata przytomności. Skażenie skóry wywołuje sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, ból i zawroty głowy, duszność, zaburzenia świadomości. Skażenie oczu powoduje ich zaczerwienienie, ból, łzawienie, może doprowadzić do uszkodzenia rogówki. Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha oraz inne objawy jak w zatruciu przez skórę. Może wystąpić przemijające krwiste zabarwienie moczu wskutek hemolizy (uszkodzenia) krwinek czerwonych. Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może wywołać przewlekłe zmiany zapalne. |
|
|
|
|