Odzież przeznaczona do stosowania w atmosferze zagrożenia powinna spełniać wymagania określone normie EN 1149-5:2008
Na odzież antyelektrostatyczną stosowane są materiały zawierające w swojej strukturze elementy elektroprzewodzące. Mogą to być tkaniny z przędzą z włóknem metalowym (np. stalowym) umieszczonym powierzchniowo lub częściowo schowanym w strukturze materiału, bądź z przędzą węglową w oplocie (przędza rdzeniowa). Innym rodzajem materiałów są tkaniny wykończane antyelektrostatycznie,  powlekane lub laminowane z folią.

Wśród wzorów odzieży chroniącej przed chemikaliami o właściwościach antyelektrostatycznych znajdują się:

ubrania chroniące przed rozcieńczonymi kwasami, wykonane z tkanin anilanowych z  dodatkiem nitek z włókien elektroprzewodzących, ubiory chroniące przed działaniem chemikaliów, wykonane z włókniny Tyvek, ubranie dla czyściciela zbiorników po paliwach ciekłych, wykonane z tkaniny poliamidowej, powleczonej kauczukiem butadienowo-akrylonitrylowym o właściwościach antyelektrostatycznych, ubranie chroniące przed wodą, wykonane z tkaniny powleczonej mieszanką kauczukową antystatyczną.

Odzież taka może być stosowana w obiektach lub strefach zagrożenia pożarem lub wybuchem, pod warunkiem zapewnienia odpowiedniego uziemienia pracownika. Zaleca się również aby materiały stosowane na odzież do strefy zagrożenia wybuchem były odporne na zapalenie lub wykończone niepalnie.

Literatura

1. Kowalski J.M., Wróblewska M. Przesłanki dla praktycznej oceny właściwości antyelektrostatycznych odzieży ochronnej. Materiały EL-Tex 2006
2. PN EN 1149-1: 2006 „Odzież ochronna. Właściwości elektrostatyczne. Część 1: Metoda badania do pomiaru rezystywności powierzchniowej.
3. PN EN 1149-3:2007 „Odzież ochronna. Właściwości elektrostatyczne. Część 3: Metody badań do pomiaru zaniku ładunku”.
4. pr.EN 1149-5:2004 „Odzież ochronna. Właściwości elektrostatyczne.  Część 5: Wymagania”.