 |
Hałas |
|
Drgania mechaniczne |
|
Pola elektromagnetyczne |
|
Elektryczność statyczna |
|
Nielaserowe promieniowanie optyczne |
|
Nowa wersja MOBILNA Serwisu "Bezpieczniej" na https://m.ciop.pl |
   
|
Definicje i terminologia - EMF Częstotliwość – wielkość charakteryzująca zmienność w czasie wybranej wielkości charakteryzującej pole, np. natężenia pola elektrycznego, wyrażana w hercach (Hz) Ekspozycja dopuszczalna – zgodnie z PN-T-06580:2002, takie warunki wykonywania pracy kiedy pracownik przebywa w polach elektromagnetycznych strefy pośredniej lub zagrożenia, a równocześnie – ze względu na charakter pracy źródła/źródeł pola lub jego obsługi – wskaźnik ekspozycji W <= 1 Ekspozycja nadmierna – zgodnie z PN-T-06580:2002, takie warunki wykonywania pracy kiedy pracownik przebywa w polach elektromagnetycznych strefy zagrożenia, a równocześnie wskaźnik ekspozycji W> 1 Ekspozycja niebezpieczna – zgodnie z PN-T-06580:2002, takie warunki wykonywania pracy kiedy pracownik przebywa w strefie niebezpiecznej pola elektromagnetycznego, niezależnie od wartości wskaźnika ekspozycji W Ekspozycja pomijalna – zgodnie z PN-T-06580:2002, takie warunki wykonywania pracy kiedy pracownik przebywa wyłącznie w strefie bezpiecznej pola elektromagnetycznego Ekspozycja pozazawodową - takie warunki wykonywania pracy kiedy pracownik przebywa w polach elektromagnetycznych strefy bezpiecznej Ekspozycja zawodowa - takie warunki wykonywania pracy kiedy pracownik przebywa w polach elektromagnetycznych stref ochronnych Choroba zawodowa - choroba określona w wykazie chorób zawodowych, jeżeli została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy Gęstość prądu( J ) – natężenie prądu przepływającego w przewodniku objętościowym (np. w ludzkim ciele) przez jednostkowe pole przekroju prostopadłe do kierunku przepływu prądu. Jednostką gęstości prądu jest amper na metr kwadratowy (A/m2). Indukcja magnetyczna ( B ) – wielkość wektorowa, wyrażana w teslach, T, charakteryzująca pole magnetyczne, występujące w przestrzeni w otoczeniu przewodników, w których przepływa prąd elektryczny lub wokół namagnesowanych obiektów. W powietrzu przyjmuje się, że 1 T odpowiada około 0,8 × 106 A/m. Miejsce pracy – miejsce wyznaczone przez pracodawcę, do którego pracownik ma dostęp w związku z wykonywaniem pracy. Natężenie pola elektrycznego (E) – wielkość wektorowa, wyrażana w woltach na metr (V/m), charakteryzująca pole elektryczne występujące w przestrzeni wokół ładunków elektrycznych (nieruchomych lub poruszających się, czyli tworzących prąd elektryczny). Natężenie pola magnetycznego ( H ) – wielkość wektorowa, wyrażana w amperach na metr (A/m), charakteryzująca pole magnetyczne, występujące w przestrzeni w otoczeniu przewodników, w których przepływa prąd elektryczny lub wokół namagnesowanych obiektów Prąd kontaktowy – prąd elektryczny przepływający przez ciało człowieka w wyniku zetknięcia się z przewodnikiem (konstrukcją metalową) znajdującym się w polu magnetycznym lub elektrycznym Prąd indukowany – prąd elektryczny zmienny płynący w ciele człowieka eksponowanego na pole elektromagnetyczne
Pole elektromagnetyczne - pole elektryczne i magnetyczne występujące w określonym miejscu Promieniowanie elektromagnetyczne - pole elektromagnetyczne zmienne wielkich częstotliwości (większych od kilku MHz) Pracodawca – jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników Stanowisko pracy – przestrzeń pracy, wraz z wyposażeniem w środki i przedmioty, w której pracownik lub zespół pracowników wykonuje pracę Stanowisko pracownika - zgodnie z PN-T-06580:2002, przestrzeń w obrębie stanowiska pracy, w której znajduje się ciało pracownika, oraz którego położenie określa pionowa oś symetrii tułowia tego pracownika Środki ochrony indywidualnej - wszelkie środki noszone lub trzymane przez pracownika w celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń związanych z występowaniem niebezpiecznych lub szkodliwych czynników w środowisku pracy, w tym również wszelkie akcesoria i dodatki przeznaczone do tego celu Środki ochrony zbiorowej – środki przeznaczone do jednoczesnej ochrony grupy ludzi, w tym i pojedynczych osób, przed niebezpiecznymi i szkodliwymi czynnikami występującymi pojedynczo lub łącznie w środowisku pracy, będące rozwiązaniami technicznymi stosowanymi w pomieszczeniach pracy, maszynach i innych urządzeniach Strefa ochronna bezpieczeństwa i higieny pracy w polach elektromagnetycznych (strefa ochronna) – zgodnie z PN-T-06580:2002, obszar w otoczeniu źródła pola, w którym ekspozycję pracowników charakteryzują wskaźniki ekspozycji, gdzie mogą przebywać wyłącznie pracownicy zatrudnieni przy źródłach pól, u których w wyniku przeprowadzonych badań lekarskich stwierdzono brak przeciwwskazań zdrowotnych do przebywania w zasięgu pól elektromagnetycznych, oraz którzy odbyli przeszkolenie w zakresie bezpiecznego obsługiwania źródeł pól i zasad przebywania w strefach ochronnych Strefa bezpieczna – zgodnie z PN-T-06580:2002, obszar poza strefami ochronnymi, w którym przebywanie ludzi nie podlega ograniczeniom Strefa niebezpieczna – zgodnie z PN-T-06580:2002, strefa ochronna, w której mogą przebywać wyłącznie pracownicy wyposażeni w środki ochrony indywidualnej, zabezpieczające ich przed oddziaływaniem pola elektromagnetycznego, oraz w której dopuszczone jest jedynie trzymanie kończyn zgodnie z warunkami dopuszczalnej ekspozycji zawodowej ustalonymi krajowymi zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy w polach elektromagnetycznych Strefa pośrednia – zgodnie z PN-T-06580:2002, strefa ochronna, w której mogą przebywać pracownicy w ciągu całej zmiany roboczej, wynoszącej 8 godzin Strefa zagrożenia – zgodnie z PN-T-06580:2002, strefa ochronna, w której mogą przebywać pracownicy przez określony czas, krótszy niż 8 godzin, zależny od wartości natężeń pól elektrycznych i magnetycznych występujących na stanowisku pracownika, zgodnie z warunkami dopuszczalnej ekspozycji zawodowej, ustalonymi zgodnie z krajowymi zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy w polach elektromagnetycznych Szybkość pochłaniania właściwego energii (SAR) – szybkość, z jaką energia jest pochłaniana w jednostce masy tkanki ciała, wyrażona w watach na kilogram (W/kg). Współczynnik SAR jest powszechnie przyjętą miarą oddziaływania termicznego pola o częstotliwościach radiowych. Do oceny poziomu energii pochłoniętej w niewielkich częściach ciała, wynikającego np. z ekspozycji na pola o znacznej niejednorodności przestrzennej, stosuje się współczynnik SAR miejscowy Wypadek przy pracy – nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz albo śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:
|
     |