|
PROMIENIOWANIE OPTYCZNE
|
 |
Nielaserowe promieniowanie nadfioletowe
Promieniowaniem nadfioletowym (UV) nazywamy promieniowanie optyczne o długości fali od około 10 nm do około 400 nm. Promieniowanie to dzieli się na następujące zakresy: UV-A (315 - 400 nm), UV-B (280 - 315 nm), UV-C (100 - 280 nm).
Energia fotonów promieniowania nadfioletowego zawiera się w przedziale od 3.3 eV do 125 eV. Promieniowanie nadfioletowe o energii mniejszej niż 12 eV (o długości fali powyżej 104 nm) nie powoduje jonizacji powietrza i tkanki biologicznej. Może natomiast wywoływać w tkance biologicznej reakcje fotochemiczne.
Ocena ryzyka zawodowego przy zagrożeniu promieniowaniem nadfioletowym dokonywana jest na podstawie porównania zmierzonych wartości parametrów promieniowania: napromienienia erytemalnego i napromienienia koniunktywalnego z odpowiednimi wartościami dopuszczalnymi NDN. Dla wartości mierzonego parametru większej od odpowiedniej wartości NDN ryzyko jest DUŻE, dla wartości zawartej pomiędzy NDN i 0.8 NDN ryzyko jest ŚREDNIE, a dla wartości mniejszej od 0.8 NDN ryzyko jest MAŁE.
|
Nielaserowe promieniowanie podczerwone
Promieniowaniem podczerwonym (IR) nazywamy promieniowanie optyczne o długości fali od 780 nm do 1mm. Promieniowanie to dzieli się na następujące zakresy:
- IR-A (podczerwień bliska) o długości fali od 780 nm do 1400 nm,
- IR-B (podczerwień średnia) o długości fali od 1400 nm do 3000 nm,
- IR-C (podczerwień daleka) o długości fali od 3000 nm do 1mm.
Energia fotonów promieniowania podczerwonego zawiera się w przedziale od 0.001 eV do 1.6 eV. Promieniowanie podczerwone wywołuje w tkance biologicznej przede wszystkim reakcje termiczne.
Ocena ryzyka zawodowego przy zagrożeniu promieniowaniem podczerwonym dokonywana jest na podstawie porównania zmierzonej wartości natężenia napromienienia oczu lub skóry z odpowiednią najwyższą wartością dopuszczalną. Dla wartości mierzonego natężenia napromienienia większej od odpowiedniej wartości dopuszczalnej ryzyko jest DUŻE, dla wartości zawartej pomiędzy wartością dopuszczalną i 0.8 wartości dopuszczalnej ryzyko jest ŚREDNIE, a dla wartości mniejszej od 0.8 wartości dopuszczalnej ryzyko jest MAŁE.
|
Promieniowanie laserowe
Promieniowanie laserowe w porównaniu z promieniowaniem nielaserowym wyróżnia się specyficznymi właściwościami. Są to monochromatyczność, kierunkowość rozchodzenia się wiązki laserowej, możliwość uzyskiwania bardzo dużych gęstości mocy promieniowania oraz koherencja (spójność) czasowa i przestrzenna promieniowania.
Szkodliwe działanie promieniowania laserowego dotyczy oczu oraz skóry człowieka, przy czym najbardziej zagrożone są oczy. Ze względu na kierunkowość wiązki zagrożenie promieniowaniem laserowym jest zagrożeniem potencjalnym, tzn. ekspozycja na to promieniowanie jest zazwyczaj przypadkowa. Mimo tego, w przypadku wielu laserów nawet taka przypadkowa, krótkotrwała ekspozycja może być bardzo niebezpieczna.
Ocena ryzyka zawodowego przy zagrożeniu promieniowaniem laserowym dokonywana jest na podstawie porównania zmierzonej wartości ekspozycji oczu lub skóry na promieniowanie laserowe z najwyższą ekspozycją dopuszczalną. Dla zmierzonej wartości ekspozycji większej od odpowiedniej wartości dopuszczalnej ryzyko jest DUŻE, dla wartości mierzonej zawartej pomiędzy wartością dopuszczalną i 0.8 wartości dopuszczalnej ryzyko jest ŚREDNIE, a dla wartości mierzonej mniejszej od 0.8 wartości dopuszczalnej ryzyko jest MAŁE.
|
Przykłady oceny ryzyka, wynikającego z narażenia na promieniowanie optyczne
|
|
