Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Narażenie na promieniowanie optyczne | Promieniowanie optyczne - wprowadzenie | Źródła promieniowania optycznego | Skutki biologiczne oddziaływania na organizm ludzki | Kryteria oceny zagrożenia promieniowaniem optycznym | Przykłady narażonych grup zawodowych | Słoneczne promieniowanie UV

Promieniowanie optyczne jako czynnik szkodliwy w środowisku pracy

żródło: opracowanie "Syntetyczna charakterystyka narażenia na promieniowanie UV i podczerwone w środowisku pracy", dr inż. Agnieszka Wolska, mgr inż. Andrzej Pawlak


  Promieniowanie optyczne występuje jako naturalny składnik promieniowania słonecznego oraz wytwarzane jest w sposób sztuczny przez człowieka w celu wykorzystania w różnych procesach technologicznych w przemyśle, medycynie, kosmetyce czy pracach badawczych. Promieniowanie to stanowi również produkt uboczny działalności zawodowej człowieka i występuje np. podczas spawania lub podczas gorących procesów technologicznych w hutnictwie. W związku z faktem, że promieniowanie to może powodować szkodliwe skutki dla zdrowia człowieka zalicza się je do czynników szkodliwych w środowisku pracy.

  W przypadku pracowników narażonych na swych stanowiskach pracy na promieniowanie optyczne należy ograniczać ich ekspozycję na to promieniowanie i przestrzegać przepisów prawnych odnoszących się do stosowania w przypadku pracowników narażonych na czynniki szkodliwe w środowisku pracy, zatrudniania młodocianych i kobiet oraz szkolenia i profilaktycznych badań lekarskich.


Ogólna charakterystyka promieniowania optycznego

  Promieniowanie optyczne jest promieniowanie elektromagnetyczne o długości fal w zakresie od 100 nm do 1 mm. Promieniowanie to dzieli się na promieniowanie nadfioletowe (UV), widzialne (VIS) i podczerwone (IR) (rys.1).



Rys. 1 . Widmo promieniowania optycznego



Podział promieniowania optycznego na pasma

  Obszar promieniowania nadfioletowego i podczerwonego dzieli się na pasma A (bliskie), B (średnie) i C (dalekie). Obejmują one następujące długości fal:


  • w przypadku nadfioletu:
                                                     UV-A: 315 - 400 nm,
                                                     UV-B: 280 - 315 nm,
                                                     UV-C: 100 - 280 nm.

  • w przypadku podczerwieni:
                                                     IR-A: 780 – 1400 nm
                                                     IR-B: 1400 – 3000 nm
                                                     IR-C: 3000 nm – 1 mm

  Fale krótsze od 200 nm nazywamy nadfioletem próżniowym, który praktycznie nie występuje na stanowiskach pracy, ponieważ jest silnie pochłaniany nawet przez cienkie warstwy powietrza.

  Natomiast w przypadku promieniowania widzialnego nie ma ściśle określonych granic lecz najczęściej przyjmuje się jego zakres jako przedział o długości fali od 380 nm do 780 nm. Nie wprowadza się też podziału na podzakresy A, B i C. Każdej długości fali promieniowania widzialnego odpowiada inna barwa światła (patrz rys. 2), które można pogrupować na grupy barwowe przedstawione w tabeli 1.



Rys. 2. Widmo promieniowania widzialnego

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP

  Źródła promieniowania optycznego

  Skutki biologiczne oddzia-
ływania na organizm ludzki

  Kryteria oceny zagrożenia promieniowaniem optycznym

  Przykłady narażonych grup zawodowych