Niezwykle ważne jest wypracowanie takich sposobów zachowania ludzi i zapewnienie zwierzętom takich warunków, by wzajemne relacje nie prowadziły do sytuacji zagrożeń wypadkowych. Dobrostan zwierząt i dobre warunki pracy ludzi zależą od wzajemnego zaufania w codziennych kontaktach. Należy zatem poświęcić dużo czasu na obserwacje zachowań zwierząt jako społeczności i poznanie zachowań pojedynczych osobników, a także na przyzwyczajenie możliwie jak najmłodszych zwierząt do pozytywnych, bezpośrednich kontaktów z człowiekiem. Efektem takiego postępowania będzie możliwość bezpiecznej pracy z każdym ze zwierząt.
Wyniki badań wykazały, że w stadach, do których ludzie odnosili się pozytywnie, przyjaźnie traktowali zwierzęta i „rozmawiali” z nimi, wydajność rosła nawet o 15%. W warunkach doświadczalnych wykazano również, że nawet krótkotrwałe złe traktowanie krów może spowodować 10-procentowe zmniejszenie ilości mleka podczas najbliższego udoju. Zatem w codziennych kontaktach ze stadem konieczna jest łagodność, konsekwencja i przewidywanie zachowań zarówno poszczególnych osobników, jak i całej społeczności zwierząt.
Obserwacje potwierdzają, że częste kontakty z człowiekiem zwiększają ufność zwierząt. Ma to trudne do przecenienia znaczenie w chwilach ich stresu emocjonalnego, na przykład po odsadzeniu, podczas porodu, przyzwyczajania pierwiastek do karmienia cieląt lub przemieszczania zwierząt do nowego otoczenia.
Ludzie powinni przemawiać do zwierząt i dotykać je. Powinno się to odbywać na warunkach akceptowanych przez zwierzęta, tak by miały możliwość obejrzenia i powąchania człowieka, bo każde zaskoczenie przyniesie efekt zupełnie odwrotny do zamierzonego. Zwierzęta najchętniej akceptują nowe doświadczenia w dobrze znanym sobie otoczeniu.
W pierwszych tygodniach po urodzeniu zwierzę, bardzo ciekawe otoczenia, dobrze reaguje na pozytywne zachowanie ze strony człowieka. Kilka minut dziennie takiego kontaktu (pierwszej socjalizacji) umożliwia uspołecznienie, a później ułatwia „zarządzanie” stadem.
Niestety, wzrost liczby dużych, zautomatyzowanych gospodarstw sprawia, że kontakty ze zwierzętami stają się rzadsze, a zwierzęta – mniej oswojone. Zmniejsza to ich ufność, a zatem wymaga wypracowania innych zachowań ludzi.
Nie ma idealnego sposobu zapobiegania wypadkom przy pracy ze zwierzętami, jednak podstawą są: zasada ograniczonego zaufania, wzmożona uwaga i koncentracja, nawet podczas wykonywania najprostszych czynności.
Od pierwszych miesięcy życia zwierzęta powinny być przyzwyczajane do zmieniających się warunków otoczenia. Należy dążyć do kształtowania wzajemnych przyjaznych stosunków i zaufania do ludzi. Wszystkie czynności powinny być wykonywane spokojnie, ale w sposób zdecydowany. Niektóre zabiegi, np. szczotkowanie, pozytywnie wpływają na relacje między zwierzęciem i człowiekiem, ponadto umożliwiają bezpieczne wykonywanie większości czynności związanych z codzienną obsługą.
Zwierzę, które darzy zaufaniem swojego opiekuna, bez oporów wykonuje różne polecenia. Nawet załadunek na przyczepkę nie stanowi problemu, chociaż jest dla zwierząt bardzo stresujący
Dla zachowania własnego bezpieczeństwa warto poznać specyficzne reakcje zwierząt na różne bodźce, gdyż pozwoli to na przewidywanie ich zachowań w konkretnych sytuacjach. „Mowa ciała” zwierząt jest szczególnie wyrazista u koni. Mimika, wyraz oczu, postawa ciała i ruch umożliwiają bezgłośne porozumiewanie się koni między sobą.
Znajomość „końskiej mowy” pozwoli uniknąć wielu zagrożeń
Wiele znaków ostrzegawczych jest odczytywanych nie tylko przez inne zwierzęta, lecz także przez większość ludzi. Nie wszyscy jednak ostrzeżenia respektują, a skutki takiej lekkomyślności nie są trudne do przewidzenia. Sygnały wysyłane przez inne gatunki zwierząt nie są tak wyraźne, ale można je w miarę bezbłędnie odczytać, obserwując uważnie pozycję ciała i bezpośrednio następujące sekwencje ruchów.