Polski system przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym jest z założenia implementacją do prawodawstwa polskiego przepisów Unii Europejskiej ustalonych w Dyrektywie Seveso II – Council Directive 96/82/EC on the control of major-accident hazards involving dangerous substances – Dyrektywa Rady 96/82/WE dotycząca zarządzania zagrożeniami poważnymi awariami z udziałem substancji niebezpiecznych

System przeciwdziałania poważnym awariom przemysłowym, wprowadzony na mocy ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz rozporządzeń regulujących kwestie szczegółowe określa dwa główne cele. Są to: zmniejszenie ryzyka poważnej awarii przemysłowej oraz minimalizacja skutków w razie jej zaistnienia.

Najważniejsze zadania w tym zakresie należą do zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, to znaczy do zakładów dużego (ZDR) oraz do zakładów zwiększonego (ZZR) ryzyka poważnej awarii. Głównymi instrumentami systemu, które mają zapewnić osiągnięcie tych celów są: program zapobiegania awariom (PZA) oraz system bezpieczeństwa, który z pewnych, wyjaśnionych dalej względów będziemy nazywać systemem zarządzania bezpieczeństwem (SZB).