Zalecenia i informacje dla użytkowników zanurzeniowego środowiska wirtualnego Niniejszy materiał opracowano w wyniku realizacji projektu p.t. „Zmniejszenie ryzyka związanego z ujemnym wpływem środowiska wirtualnego na człowieka” realizowanego w CIOP-PIB w latach 2008 – 2010. Wykorzystano również informacje z dostępnej literatury oraz informacje wynikające z doświadczenia WIML w Warszawie. Informacje i zalecenia są przeznaczone dla użytkowników zanurzeniowego środowiska wirtualnego z infohełmem o właściwościach i parametrach zbliżonych do właściwości środowiska i parametrów infohełmu stosowanych w symulatorze CIOP-PIB,  przy czym osoba eksponowana na to środowisko głównie przemieszcza się w tym środowisku, a mówiąc dokładnie osoba ta ma iluzję, że przemieszcza się w tym środowisku, głównie ruchem prostoliniowym i częściowo krzywoliniowym,  na symulowanym urządzeniu, jak w przypadku symulatora podnośnikowego wózka jezdniowego, symulatora samochodu osobowego, symulatora autobusu, symulatora lokomotywy, symulatora samochodu ciężarowego, symulatora ładowarki, itd.  Użytkownicy takich zanurzeniowych środowisk wirtualnych mogą stosować, podane w niniejszym materiale, zalecenia bez zmian, a w niektórych przypadkach  z niewielkimi zmianami dotyczącymi czasu ekspozycji. Użytkownicy zanurzeniowych środowisk wirtualnych o innym przeznaczeniu, mogą, kierując się niniejszymi informacjami i doświadczeniem ze stosowania własnego zanurzeniowego środowiska wirtualnego, opracować własne procedury stosowania swojego środowiska zgodnie z jego przeznaczeniem. Według informacji z literatury [1], w przypadku takich środowisk można oczekiwać  występowania objawów o nieco innym stopniu nasilenia i w innym czasie trwania ekspozycji na to środowisko oraz mogą być stosowane inne czasy trwania ekspozycji.                                                                  Więcej...

Symulatory jazdy samochodem
- Z. Lozia

		Monografia dotycząca zagadnień teorii i konstrukcji symulatorów pojazdów samochodowych. Zawiera opis podstaw teoretycznych budowy i działania symulatorów, metody tworzenia wirtualnego środowiska obejmującego obraz, dźwięk i symulację ruchu, a także symulację mechanizmów sterowania pojazdem. Opisy teoretyczne zilustrowano licznymi przykładami współczesnych symulatorów wykorzystywanych w badaniach i szkoleniach kierowców. ISBN: 978-83-206-1663-7 Rok wydania: 2008 Status: obcy/zewnetrzny Wydawnictwa Komunikacji i Łączności

Czynnik ludzki w bezpieczeństwie pracy. Symulatory ruchu i zarządzania bezpieczeństwem w transporcie "BEZPIECZEŃSTWO PRACY - nauka i praktyka" 2/2000, str. 24-25 Kandydat na kierowcę samochodowego, czy kierowcę innego środka transportu, zwykle rozpoczyna naukę wykonując po raz pierwszy w życiu, takie czynności, jak uruchomienie pojazdu i pokonanie jakiegoś odcinka drogi. Nauka jazdy na rowerze lub motocyklu wymaga opanowania nowego nawyku związanego z utrzymywaniem równowagi dynamicznej podczas ruchu. Raz opanowane umiejętności utrzymywania równowagi dynamicznej są zwykle trwałe, a dalsze postępy w nauce związane są z doskonaleniem techniki jazdy. Nauka jazdy samochodem, obok minimalnej choćby wiedzy teoretycznej i technicznej, wymaga praktycznej jazdy pojazdem pod okiem instruktora. Wiąże się to ze zużyciem paliwa, zanieczyszczeniem środowiska, wprowadzeniem do ruchu pojazdu, co do którego inni kierowcy, a także piesi, powinni mieć ograniczone zaufanie, itd. Z drugiej strony panuje powszechne przekonanie, że im dłużej trwa nauka praktycznej jazdy samochodem, tym lepiej dla umiejętności przyszłego kierującego pojazdem. Powstaje pozorny konflikt interesów w odniesieniu do ponoszonych kosztów nauki i bezpieczeństwa ruchu drogowego. Częściowo problem ten może rozwiązywać wprowadzenie symulatorów przeznaczonych do nauki jazdy samochodem lub do doskonalenia posiadanych już umiejętności kierowania pojazdem. Symulator samochodowy uczy kandydata na kierowcę podstawowych nawyków technicznych przy kierowaniu pojazdem. Niezbędne wyposażenie takiego symulatora to: tablica przyrządów, kierownica, typowe pedały sprzęgła, hamulca i „gazu" oraz drążek zmiany biegów. Przed oczami kierowcy rozpostarty jest ekran pokazujący sytuację na drodze przed pojazdem. Gorzej wygląda sprawa z lusterkiem wstecznym i generowaniem obrazu z boków samochodu. Wzajemne dynamiczne powiązanie zobrazowania drogi, w miarę zmieniającej się szybkości jazdy samochodu, znacznie podraża koszty takiego symulatora. Kolejną niedogodnością jest trudność w symulowaniu zjawisk fizycznych, towarzyszących jeździe samochodem. Pojazd - w zależności od rodzaju i jakości nawierzchni - poddawany jest wibracjom o nierównomiernym przebiegu, zmienne jest też natężenie hałasu. Symulacja przyspieszania i hamowania samochodu również napotyka trudności (wiąże się z kosztami), podobnie jak wrażenia towarzyszące wchodzeniu samochodu w zakręt przy różnych prędkościach, które są bardzo trudne do naśladowania. (...)